Tijdens het ‘coronaseizoen’ 2020-2021 reisde Joris van de Wier (Tilburg, 1978) naar alle uithoeken van Groot-Brittannië om toch maar voetbal te kunnen zien. Om toch zijn shot voetbal te krijgen, moest de lat steeds lager en op een bepaald moment stond Van de Wier omringd door verbaasde schapen een veld in de achttiende divisie te vincken. Zijn boek Terraces & Floodlights is een terugblik op een bijzonder seizoen dat we hopelijk nooit meer meemaken. Na Saltaire, Keswick, Millhead
Het suffix Red Star dankt de club aan de pub Red Star waar de club in 1973 werd opgericht. Het was een voetbalclub voor en door mijnwerkers die in lokale bierdivisies speelde. Maar men had ambitie en de club promoveerde een aantal keer. Het doel was de Northern League, het walhalla voor non-League-clubs in het noordoosten van Engeland.
Philips Floodlight Trophy
In het seizoen 1978-1979 viel plotseling alles op zijn plaats. Per toeval had Seaham Red Star ineens twee topspitsen die in het profvoetbal niet zouden misstaan. De ene was Tommy Henderson, die dat seizoen 62 doelpunten zou maken, en de tweede de negentienjarige Bobby Davison, die een seizoen later door Huddersfield Town werd gekocht en daarna bij Halifax Town, Derby County, Leeds United en Leicester City een goede spits was.
De club kwam ver in de FA Vase en veroverde zelfs de Philips Floodlight Trophy, een bekertoernooi dat niet alleen een kitscherige beker opleverde, maar ook een set lichtmasten van Philips. Verder werd op Roker Park van Sunderland de Durham Challenge Cup gewonnen door verschillende hoger spelende clubs te verslaan. Het was geen verrassing dat de club even later werd toegelaten tot de Northern League.
Seaham Town Park
Seaham Town Park heeft een kleine, overdekte staantribune aan de ene lange zijde en daartegenover is de hoofdtribune, met ernaast een paar treden terracing. De main stand is niet zo gek groot. Ik schat dat er een mannetje of 150 kan zitten. Opvallend is dat de hoofdtribune niet aan de middenlijn is gebouwd, maar wat aan de zijkant. Dat komt omdat in het midden de social club staat. Bij Seaham weten ze wat ze prioriteit moeten geven.
Vanwege corona kan ik niet naar binnen, maar ik zie dat bij de ingang een mijnwerkersbanier hangt van de National Union of Mineworkers. Iedere afdeling had z’n eigen banier en die van Seaham hangt hier. De mijnen mogen dan al lang dicht zijn, de club zal haar verleden nooit verloochenen.
Op sterven na dood
Ik maak een foto van de banier en een man in een jas van Seaham Red Star die bij de ingang staat, vertelt dat de eerste jaren het hele team uit mijnwerkers bestond. De Red Star-pub waar de club is ontstaan was ook een echte koempelkroeg, volgens de man. Helaas bestaat die nu niet meer, zoals er veel is verdwenen in Seaham tijdens de recessie. Hij vertelt mij dat zelfs de voetbalclub twintig jaar geleden op sterven na dood was. De club had al een brief naar de Northern League gestuurd dat ze ermee ophielden, maar enkele supporters besloten te investeren, waardoor de club overleefde. Hijzelf was een van hen.
Dat ik hier als Nederlander ben, vindt hij wel mooi. “We krijgen niet veel buitenlanders hier over de vloer. Ik kan me alleen een groep Noren herinneren een paar jaar geleden. Dat waren Sunderland-supporters, arme kerels, en gingen vaak ergens anders kijken op zaterdag als hun club op zondag speelde. Ik heb ze hier toen een rondleiding gegeven. Ik had jou ook graag hier even binnen laten kijken, maar helaas mag dat niet nu met corona. Kom nog maar een keer terug.”
Lees het hele verhaal over Joris’ bezoek aan Seaham in Terraces & Floodlights 2, het nieuwe meesterwerk van de bestsellerauteur, te bestellen in de Staantribune Webshop!
