Tijdens het ‘coronaseizoen’ 2020-2021 reisde Joris van de Wier (Tilburg, 1978) naar alle uithoeken van Groot-Brittannië om toch maar voetbal te kunnen zien. Om toch zijn shot voetbal te krijgen, moest de lat steeds lager en op een bepaald moment stond Van de Wier omringd door verbaasde schapen een veld in de achttiende divisie te vincken. Zijn boek Terraces & Floodlights is een terugblik op een bijzonder seizoen dat we hopelijk nooit meer meemaken. Na Saltaire en Keswick bezocht Joris Millhead.
“Heb je zin om mee te gaan naar Millhead? Dat zijn een stel houthakkers uit de vijftiende divisie die in een tot stadion omgebouwde verlaten steengroeve spelen. De wedstrijd is tegen hun reserves.” Het klinkt als een niet te weigeren voorstel. Maar waar mijn vriendin Kirsty eerder wel enthousiast was om mee te gaan naar Keswick, kan Millhead op minder animo rekenen, zeker als ik erbij vertel dat het een grauw mijnwerkersplaatsje is. Eerlijkheid verkoopt niet.
Mijn Schotse groundhopmaten kan ik niet vragen, want het is niet toegestaan om met mensen die niet tot je huishouden behoren in een auto te zitten. Dan ga ik maar alleen, ook geen ramp. Iodine Park is een ground die, net zoals de vorige twee, al een tijdje op mijn lijst staat om eens te bezoeken en dit is de perfecte tijd om het te doen.
Iodine Park
Millhead speelt sinds de oprichting in allerlei lokale competities zonder veel indruk te maken. Toch is het een beruchte club in de streek en dat komt door Iodine Park. Die ground is zo legendarisch dat zelfs een Spaanse cameraploeg naar Millhead kwam voor een reportage.
Millhead FC nam in 1950 een verlaten steengroeve over en vrijwilligers probeerden daar een recht veld te maken. Dat viel niet mee vanwege de harde ondergrond. Gelukkig maakt het in de Engelse lagere divisies niet zo veel uit als er een bobbel meer of minder in het veld zit en kon er na een paar maanden gevoetbald worden. Over het knollenveld werd niet geklaagd, maar wel over de scherpe kiezels en steensplinters op het veld. Een tackle betekende een flinke schaafwond.
De ground kreeg al snel de bijnaam Iodine Park. Iodine is het Engelse woord voor jodium en iedereen van boven de dertig herinnert zich nog wel dat je moeder dat op een geschaafde knie deed om de wond schoon te maken. Dat was altijd lijden, omdat het zo prikte.
Lees het hele verhaal over Joris’ bezoek aan Millhead in Terraces & Floodlights 2, het nieuwe meesterwerk van de bestsellerauteur, te bestellen in de Staantribune Webshop!
