Tijdens het ‘coronaseizoen’ 2020-2021 reisde Joris van de Wier (Tilburg, 1978) naar alle uithoeken van Groot-Brittannië om toch maar voetbal te kunnen zien. Om toch zijn shot voetbal te krijgen, moest de lat steeds lager en op een bepaald moment stond Van de Wier omringd door verbaasde schapen een veld in de achttiende divisie te vincken. Zijn boek Terraces & Floodlights is een terugblik op een bijzonder seizoen dat we hopelijk nooit meer meemaken. Na Saltaire, Keswick, Millhead, Carnforth, Ilfracombe, Roche, Bodmin, Nanpean, St. Austell, Whitley Bay en Seaham bezocht Joris het plaatsje Colne voor de wedstrijd Colne – City of Liverpool.
Holt House is een van de mooiere non-League-grounds die ik nog nooit heb bezocht en een tripje naar deepest and darkest Lancashire is altijd mooi. Het is een grimmige autorit. Onderweg is het grijs en grauw met soms een flinke bui regen. Ik vrees een beetje voor de wedstrijd. Als ik aankom in Colne, een kilometer of tien ten noordoosten van Burnley, is het gelukkig droog.
Colne is een soort Burnley in het klein. Overal huizen van zwartgeblakerd kalksteen en schoorstenen van lang geleden verlaten textielfabrieken. Colne was in de middeleeuwen een echte market town, waar alle boeren uit de omgeving hun producten verkochten op de wekelijkse markt. Dat veranderde met de industriële revolutie, toen overal textielfabrieken verschenen.
Holt House
Een halfuur voor de wedstrijd kom ik bij Holt House aan, dat bovenop een heuvel ligt. Vanuit hier heb je een mooi overzicht over de stad. In Holt House kunnen officieel 2.500 toeschouwers. Het veld loopt enorm schuin af. Dat kun je het beste zien als je naar de hoofdtribune kijkt. Die staat zo scheef als de Toren van Pisa. Leuke tribune trouwens. Het valt wel bijna uit elkaar.
Achter de main stand zie ik het plaatsje Colne liggen. Perfect voor foto’s. Ik snap wel waarom dit zo’n populaire vinck is van veel non-League-fotografen. Tegenover de hoofdtribune is een houten shed gebouwd, maar die heeft echt z’n beste tijd wel gehad. Een deel van het dak is ingestort en het lekt. Niet dat iemand dat iets boeit overigens, want het staat vol met toeschouwers. Achter die shed ligt een weiland waarop schapen grazen.
Ten slotte heb je achter een doel de Nigel Coates Stand, dat is een overdekte terrace waar de fanatieke aanhang staat. Er is een tea hut waar ze pies verkopen en na een test kan ik beamen dat ze heerlijk zijn.
Colne is ook echt een leuke club. Het moet gek lopen, wil ik hier niet nog een keer gaan vincken in de komende jaren. De mooie social club wil ik graag eens van binnen bekijken.
Lees het hele verhaal over Joris’ bezoek aan Seaham in Terraces & Floodlights 2, het nieuwe meesterwerk van de bestsellerauteur, te bestellen in de Staantribune Webshop!