Joris van de Wier startte zijn Road to Wembley in Whickham. De derde stop voor zijn boek Van Whickham naar Wembley was Windsor and Eton.
Je hebt chique en je hebt poepchique. Windsor and Eton, een tweelingstad ten westen van Londen, behoort tot die laatste categorie. Het is de plek waar Windsor Castle staat. Het door Willem de Veroveraar in de elfde eeuw gebouwde kasteel is het favoriete weekendverblijf van koning Elisabeth en ook dit weekeinde is ze aanwezig, want ik zie de Britse vlag boven het kasteel wapperen en dat betekent dat ze thuis is.
Toeristen
Het stikt in Windsor van de toeristen en winkels waarin allerlei rommel van het koningshuis wordt verkocht. Verder is de Union Jack ook populair bij de lokale middenstanders. De vlag is op mokken, broodroosters, onderzetters en kussens gedrukt. Niet bijster origineel en tien keer zo duur als in de lokale Action, maar toch vindt het gretig aftrek. Ondanks de kitsch overal is Windsor een leuke stad als je daar doorheen kunt kijken, want overal proef je de historie.
Dat ik hier ben, is te danken aan slechte velddrainage. Mijn plan was eigenlijk om zaterdag na de wedstrijd van Glossop North End naar huis te gaan, want de meeste zondagwedstrijden waren niet bijster interessant. Totdat ik zag dat Tuffley Rovers grote problemen met hun veld had. Het vroeg daarom aan tegenstander Windsor of de wedstrijd niet omgedraaid kon worden. De Royalists vonden dat geen probleem. Het enige probleem was dat het stadion van Windsor al voor zaterdag was gereserveerd, maar dat werd opgelost door dit duel naar zondag te verschuiven. Perfect voor mij, want anders had ik hier niet heen kunnen gaan.
Stag Meadow
Het is deze maand tien jaar geleden dat ik voor het eerst en laatst op Stag Meadow was. Een heel aardige ground in een rustige wijk van Windsor. Het wordt omringd door behoorlijk prijzige huizen, een kerkhof en een park. Voor dit niveau, het negende, is er niets mis met het stadion. Het hoogtepunt van Stag Meadow is de oude hoofdtribune, bestaande uit hout en asbest. Verder zijn er volop staantribunes aan alle zijdes, dus aan plaats heeft Windsor geen gebrek.
Officieel is Tuffley Rovers de thuisploeg, maar er zijn niet veel mensen die de reis van twee uur vanuit Gloucestershire hebben gemaakt. Buiten de bestuursleden lijkt één supporter te zijn meegereisd en die is bloedfanatiek. Hij heeft vier vlaggen bij en een trommel waar hij continu op staat te rammen. Zijn aanmoedigingen werken, want Tuffley Rovers wint met 2-3 (of 3-2) en gaat door naar de volgende ronde. Voor Windsor kan de focus weer op de competitie en is er altijd weer volgend seizoen.
Meer over Joris’ Road to Wembley in zijn nieuwe boek Van Whickham naar Wembley, nu te pre-orderen zonder verzendkosten! Verschijnt vóór kerst.
