Portsmouth – Harrow Borough [Van Whickham naar Wembley]

Joris van de Wier startte zijn Road to Wembley in Whickham. De veertiende stop voor zijn boek Van Whickham naar Wembley: Portsmouth.

Bol.com

Voorafgaand aan dit seizoen had ik drie clubs opgeschreven die ik per se wil bezoeken voor mijn boek: Hereford, Portsmouth en Blackburn Rovers. De eerste is gelukt en nadat ik zag dat Portsmouth in de First Round Proper een thuiswedstrijd had tegen Harrow Borough, wist ik meteen dat ik die moest bezoeken. Pompey wint dit duel hoogstwaarschijnlijk  wel, maar ik heb geen garantie dat het daarna weer een thuiswedstrijd speelt en dus mag ik weer naar Fratton Park.

De eerste in Engeland

Terug naar de plek waar het allemaal begon. Op 24 januari 2004 bezocht ik hier Portsmouth – Scunthorpe, een wedstrijd in de Fourth Round Proper van de FA Cup. Pompey won deze wedstrijd met 2-1, die in de meeste kranten hooguit een artikel van een paar woorden lang was. Voor mij persoonlijk is het echter een van de mooiste wedstrijden ooit, want het was mijn eerste ooit in Engeland. Vandaag is het nummer 467. Maar dat is niet de belangrijkste reden om hier naartoe te gaan.

Portsmouth heeft namelijk nog een belangrijke connectie met de FA Cup. Het had de beker ooit zeven jaar in bezit, het langste ooit. Niet doordat Pompey zeven keer achter elkaar de FA Cup won, maar door de Tweede Wereldoorlog werd het toernooi zes jaar niet gespeeld. Portsmouth was in 1939 de winnaar nadat het met 4-1 van Wolverhampton Wanderers won. Koning George VI reikte de beker uit, die even later meeging naar de havenstad in Zuid-Engeland. Een paar maanden later besloot Adolf Hitler Polen binnen te vallen en the rest is history.

Marinestad

Portsmouth als grote marinestad was natuurlijk een van de belangrijkste doelen. Om het moraal op te krikken, maakte de FA Cup een tour door de stad. De ene keer stond de beker bij een schoenmaker, dan weer in een restaurant en even later bij de slager. Maar in 1941 werden de bombardementen zo hevig, dat Pompey besloot om de beker veilig te stellen. De FA Cup werd uitt veiligheidsoverwegingen verder landinwaarts gebracht.

Bol.com

Een van de spelers kwam vaak in de pub The Bird in Hand in Lovedean, en vroeg aan de kroegbaas of hij niet op de beker wilde passen. Dat was geen probleem. Overdag stond de FA Cup op een radio achter de bar en ’s avonds nam de uitbater de beker mee naar boven en verstopte die onder zijn bed.

Nadat de Duiters eindelijk waren verslagen, werd dat in The Bird in Hand gevierd door de beker te vullen met bier. Steeds als het op was, werd het weer bijgevuld. De FA Cup werd even later teruggegeven aan Portsmouth. Pas in 1946 verliet de zilveren beker Hampshire toen Derby County en Charlton Athletic de eerste FA Cup-finale in zeven jaar speelde.

Als je ooit naar Portsmouth gaat, stop dan even bij The Bird in Hand voor een pint en vraag ze naar de FA Cup. Je kunt daarna uren lullen.

Meer over Joris’ Road to Wembley in zijn nieuwe boek Van Whickham naar Wembley, te bestellen in de Staantribune Webshop!

terug naar overzicht

Lees verder...