Verdwenen stadions: onderdompelen in nostalgie

Ik sta er niet dagelijks mee op, maar ik denk nog regelmatig aan De Baandert, dat tot 1999 het onderkomen was van Fortuna Sittard. Vooral als ik me midden in een woonwijk een weg baan naar het stadion en ik uitkijk over de mensenmassa die zich tussen de huizen richting de tribunes beweegt, word ik nog wel eens overvallen door weemoed. Zoals wel vaker bij verdwenen stadions.

Bol.com

Vroeger was niet alles beter, maar zeker wel de stadions. Die hadden karakter en eigenheid. De ziel van de club was geworteld in de tribunes die gedurende meerdere decennia bijna houtje-touwtje waren toegevoegd om aan de capaciteit te komen die doorgaans voldoende was voor de toeschouwersaantallen. Dat geldt zeker voor Fortuna Sittard. De Baandert kende ooit een capaciteit van 22.000 toeschouwers. Maar op het moment dat de sloophamer door de tribunes ging, was die al langere tijd 14.000.

Dat was ruimschoots voldoende, want gemiddeld zaten én stonden zo’n 7.000 toeschouwers op de tribunes in Sittard. Zelfs tegen Ajax, PSV en Roda JC waren de wedstrijden niet meer uitverkocht. En toch. Graag zou ik nog eens negentig minuten lang schreeuwen, juichen en vloeken op de Dr. Thei Jessen Tribune. Parkeren in de wijk en via het zandpaadje langs de Geleenbeek richting het stadion. Als het ware gelokt door de blauwe gloed van de lichtmasten die reflecteerde tegen de ramen van de omliggende portiekflats en die al vanaf de snelweg zichtbaar was.

Dat weemoedige gevoel overkomt me in het buitenland overigens vaker dan in eigen land. Want hier in Nederland hebben we zielloze nieuwbouw zo’n beetje heilig verklaard. Uitzonderingen zijn er gelukkig nog, maar het lijstje wordt dunner. Het Philips Stadion, De Kuip, De Goffert, Het Kasteel, het Cambuur-stadion en natuurlijk De Adelaarshorst.

Het zijn stadions die tot de verbeelding spreken. Eén geworden met de huizen en straten eromheen, diep verankerd in de geschiedenis van de stad. En daarmee in het hart gesloten door de mensen die er al jaren komen, er vriendschappen voor het leven hebben gevonden en die lief en leed kunnen delen met de mensen in hun rij of vak.

Bol.com

Verplichte lesstof

Het dossier rondom de vernieuwbouw van De Adelaarshorst zou eigenlijk verplichte lesstof moeten zijn voor alle architecten en aannemers die zich bezighouden met de (ver)nieuwbouw van een stadion. Stijlvol, met veel gevoel voor historie en nostalgie. Met behoud van wat ooit goed was en gemoderniseerd wat echt niet langer meer kon. De Adelaarshorst laat zich volgens mij ook het beste vergelijken met De Baandert. Brits. Steile betonnen trappen die toegang verschaften tot matig verlichte tribunes waar het zicht op het speelveld deels werd onttrokken door ijzige hekken met daarop stevige pinnen. Niemand een vaste plek en toch altijd dezelfde mensen op dezelfde betonnen treden schuin achter het doel.

De vriendelijke begroeting door de suppoost bij de schuifdeur en standaard te hete smakeloze koffie om de kou geworden handen te verwarmen op een zaterdagavond in februari. Wat was het mooi geweest als Fortuna Sittard ruim twintig jaar geleden niet blind was gevaren op ambitie en (mogelijke) groei. Natuurlijk, het huidige stadion biedt commercieel meer mogelijkheden en voelt na al die jaren steeds meer als thuis, maar De Baandert zal het nooit worden. En ook bij ADO, FC Groningen, NAC, Vitesse en Roda JC is de sfeer echt niet beter geworden. Laat staan intimiderender.

Verdwenen stadions

De Baandert, het oude Abe Lenstra Stadion (beter bekend als Sportpark Noord), De Meer, Oosterpark, Bornsestraat, Diekman, Nieuw-Monnikenhuize, Alkmaarderhout, Zuiderpark, Beatrixstraat, Kaalheide en – als laatste – het Cambuur-stadion. Allemaal komen ze aan bod in Verdwenen stadions, het boek dat ik ga schrijven voor Staantribune. En waarin ik de lezer wil onderdompelen in nostalgie aan de hand van mooie verhalen over de stadions die in de jaren negentig en zero’s plaats hebben moeten maken voor nieuwbouw elders in – en vaak – buiten de stad.

Dat boek zal in medio 2022 verschijnen, op het moment dat Cambuur verhuist naar een blokkendoos aan de zuidkant van de stad. Ja, ook wij ‘nostaligsten’ kiezen soms een aanleiding om een boek ‘commercieel’ te droppen.

Wie zelf een mooie herinnering heeft aan een van de genoemde stadions, mag mij overigens gerust mailen (info@martijnschwillens.nl) of volg mij op Twitter (@MartijnSchwill) of Instagram (@MartijnSchwillens) en stuur een DM.

Bol.com

Foto header: Pro Shots/Stanley Gontha

terug naar overzicht

Lees verder...