Club Brugge voegde tijdens de afgelopen transferperiode drie Nederlanders (Bas Dost, Stefano Denswil en Tahith Chong) aan de selectie toe. Maar er was een club in Europa die deze winter nog meer Nederlanders binnenhaalde dan de Belgische kampioen: de Poolse vierdedivisionist Huragan uit Morag, een compleet afgelegen dorpje met veertienduizend inwoners, op een uur rijden van Gdansk. Journalist Danny Wendt zocht de Nederlanders op.
Om zo goed mogelijk voor de dag te komen voor de taaie degradatiepoule, waarvoor Huragan Morag zich had geplaatst na de een-na-laatste plaats in de reguliere competitie, versterkte de club uit de vierde divisie zich in februari met Youri Roseboom (21), Mitchell de Nooijer (21), Niall Raben (22) en Alfred Mensah (24). Ook de Vlaming Sean Aerts (26) werd toegevoegd aan de selectie, waardoor Huragan Morag plotseling beschikte over een invasie van Nederlandstalige spelers.
Gdansk
Om te ontsnappen aan de dagelijkse rust en stilte stapten de avonturiers gezamenlijk in de auto om schrijver dezes in Gdansk op te halen. De witte BMW van Roseboom valt niet alleen op door het geel-blauwe kenteken, maar vooral door de harde klanken die uit de speakers en kelen komen van het gezelschap. Het Three Little Birds van Bob Marley galmt door de straten van de stad waar Villarreal onlangs de Europa League won.
Nadat de BMW is geparkeerd, valt op dat het kwintet is veranderd in een kwartet. Nadat Huragan officieel was gedegradeerd naar het vijfde niveau, is Mitchell de Nooijer om persoonlijke redenen teruggekeerd naar Nederland. In Gdansk, waar sinds een aantal weken de restaurants en terrassen na een lange lockdown weer open zijn, genieten de jongens van de drukte. “Dat missen we nogal in Morag”, aldus de Belg Aerts.
Mensah, Amsterdammer met Ghanese roots: “We wonen naast elkaar op de eerste verdieping van het hotel naast de club. Als je vanaf daar naar het ‘levendige’ gedeelte van het dorp loopt, ben je een halfuur bezig.” De groep jongens, die allen zijn opgegroeid in de stad, vermaakt zich in de bruisende straten. Zo nemen ze elkaar, de obers en het overige publiek in de maling. Ze liggen in een deuk wanneer Roseboom bij een ober een theetje met honing bestelt: “I want a tea with honey, from my honey”, en wanneer ze langs het café Mon Balzac lopen: “Dat Poolse woord ken ik wel!” aldus de lachende Raben.
Corona
De lol en drukte van Gdansk staan in groot contrast met het leven in Morag. Na een autorit van een uur belanden we bij het Tailor Hotel, dat naast het trainingscomplex van Huragan Morag ligt. Vanwege de coronaperikelen is dit al drie maanden het onderkomen van de Nederlanders. “Omdat de top van het amateurniveau in Nederland en België al maanden stilligt, moesten we creatief zijn. Via Patrick Mazan, een zaakwaarnemer met veel contacten in Polen, zijn we los van elkaar benaderd om hier te komen voetballen”, aldus Aerts, die in België heeft gespeeld op het tweede en derde niveau.
Roseboom, die vorig jaar na een tragisch auto-ongeluk (waarbij zijn vriend Paco Geutjes overleed) geen contractverlenging kreeg bij FC Eindhoven, zag dat hij op profniveau in Nederland geen kans ging maken op wedstrijden. “De competities onder de Keuken Kampioen Divisie kwamen allemaal stil te liggen, daarom zijn we blij dat we hier wel op professioneel niveau kunnen spelen.” Ook Mensah, die furore maakte bij Jong Almere City totdat een knieblessure hem teisterde, onderstreept dat corona een grote invloed heeft gehad op de keuze voor Huragan: “Ik wilde altijd al eens voetballen in het buitenland. Corona bracht dit in een stroomversnelling.”
Teleurstellend
In het rustige hotel, waar naast de Nederlanders slechts twee andere teamgenoten wonen, trekken de jongens elke dag met elkaar op. Zo eten ze drie keer per dag samen, gaan ze samen naar de fitness en spelen UNO of op de Playstation. “We zijn hier allemaal apart van elkaar gekomen, maar zijn echt een hechte groep geworden. Het is bijzonder hoe het met elkaar klikt”, aldus Aerts, die met zijn 26 jaar de ‘papa’ van de groep wordt genoemd. Mensah: “Samen trekken we elkaar er echt doorheen, want sportief gezien is het niet wat we ervan hadden gehoopt.”
Uitkijkend op het veld vanuit zijn ietwat slordige hotelkamer vertelt Roseboom over het tegenvallende avontuur. “We hebben van de acht duels in de degradatiepoule slechts drie punten behaald en vijf keer verloren. Niet echt een prestatie om trots op te zijn.” Raben: “De resultaten zijn dramatisch, maar we kunnen onszelf recht in de spiegel aankijken. We hebben er echt alles aan gedaan.”
Niveauverschil
Aerts merkt vooral dat het niveauverschil tussen de Poolse en Nederlandse jongens te groot is: “De jongens hier geven echt tweehonderd procent, daar kun je niks over zeggen. Maar als de simpelste dingen al mis gaan, wordt het erg lastig.” Roseboom: “Aan het begin dachten we als groep dat we echt voor een ommekeer konden zorgen. We hebben ons helaas verkeken op het niveauverschil”, aldus de spits die sinds zijn komst wel vijf keer scoorde.
Bron Radom
Dat niveauverschil wordt ook in de competitiewedstrijd tegen Bron Radom opnieuw pijnlijk duidelijk. In de eerste helft zien een kleine honderd toeschouwers dat Huragan Morag – met Raben, Aerts en Mensah als uitblinkers – de betere ploeg is. Toch gaat het met een 0-1-achterstand de rust in. In de tweede helft snijdt Huragan zichzelf met een foutenfestijn in de vingers, waardoor Radom met een 0-4 zege de bus instapt. Na afloop druipen de jongens wederom teleurgesteld af. Raben: “Snap je nu een beetje wat we bedoelen?”
Contrast met verleden
Het avontuur in Morag staat in schril contrast met het verleden van de jongens. Allen speelden ze eerder in hun carrière op bijzondere en hoopgevende plekken. Zo was Aerts op 21-jarige leeftijd, destijds aanvoerder van White Star Brussel (tweede niveau), dichtbij een transfer naar Chelsea O23. “Alles was rond, totdat uit de medische keuring naar voren kwam dat ik mijn kniepees had ontstoken. Ik moest geopereerd worden, was er maanden uit en Chelsea trok de stekker eruit.”
Ook Roseboom was dicht bij een doorbraak in het profvoetbal. De spits debuteerde in 2019 voor FC Eindhoven tegen Jong Ajax en speelde in totaal zes duels, waarin hij bij zijn laatste duel een doelpunt maakte tegen FC Volendam: “Het ging lekker, ik voelde dat ik dichtbij was. En toen kwam het ongeluk…” De destijds twintigjarige aanvaller belandde na de crash met ernstige verwondingen in het ziekenhuis, waardoor hij maanden was uitgeschakeld. “Het was een heftige periode. Naast dat ik Paco nog elke dag mis, denk ik nog vaak: ‘Waar zou ik staan als het allemaal niet was gebeurd?’”
Zaalvoetbal
Raben en Mensah waren iets minder dichtbij een doorbraak, maar ook zij zijn een hoger niveau gewend dan momenteel bij Huragan Morag. Mensah was in het seizoen 2018-2019 basisspeler bij Jong Almere City (tweede divisie) en gaf vier assists in negentien duels. “Tot dat ik geblesseerd raakte, daarna was het klaar bij Almere. Hoewel het niveau hier minder is, ben ik dankbaar dat ik eindelijk weer kan voetballen na twee jaar blessureleed.”
Raben is, naast dat hij in Polen uit zijn comfortzone is, ook op het veld bezig aan een avontuur. De verdediger gooide in het verleden al hoge ogen in het zaalvoetbal. Zo was hij actief voor eredivisieclub FC Marlène uit Heerhugowaard. In 2019 speelde hij nog drie duels met voormalig Barcelona-ster Ronaldinho tijdens een internationaal straatvoetbaltoernooi in Zaandam. “Zo snel kan het gaan, hè, haha. Maar ik heb ook altijd op het veld gespeeld. Via Huragan Morag wil ik het nog proberen als veldprofvoetballer.”
Toekomst
Ook binnen de Poolse club worden de kwaliteiten van het kwartet erkend. “Het is alleen jammer dat het niet goed klikt tussen de Nederlandse en Poolse jongens. Het zijn echt goede spelers, maar het komt er als team niet goed uit”, aldus coach Andrzej Malesa, die naast het trainingsveld wordt vertaald door een selectielid. Ook president Adam Krwczyk kijkt met gemengde gevoelens terug op zijn aankopen. ‘”Ik weet zeker dat ze een stap hogerop aankunnen, ze hebben de kwaliteiten. Het matchte alleen niet goed met onze speelstijl, waardoor ze hier nooit echt tot bloei zijn gekomen.”
Mensah beaamt dat de wisselwerking in het team niet goed ging: “In het begin waren de Poolse jongens erg afstandelijk. Ook het weer heeft aan het begin in ons nadeel gewerkt. Toen we arriveerden, was het -19! Trainden we daar in de sneeuw…’”
Aerts: “Ondanks dat Youri zijn beste intenties liet zien en, net als de Polen, gewoon in korte broek ging trainen, bleef er een afstand in het team. Hoewel de klik er na anderhalve maand wel buiten het veld kwam, is die er in het veld nooit geweest.”
En dus zijn de jongens, die allen beschikken over een aflopend contract, al een tijdje bezig met de toekomst. Aerts: “Voor ons is dit avontuur een soort trainingskamp. Het is een tussenstap, om hopelijk komend seizoen een stap vooruit te zetten.” Roseboom voegt toe: “We zijn klaar voor een club hogerop. We zijn topfit, eten gezond, drinken geen alcohol en gaan iedere dag naar de gym. We doen exact hetzelfde als jongens bij hogere clubs. En als voordeel zien we er in de zomer op het strand ook nog eens goed uit.”
Mentaal
Ook op mentaal vlak hebben de jongens zich verbeterd, zo stelt Roseboom. “Het was voor drie van de vier van ons het eerste buitenlandse avontuur (Aerts speelde al een jaar op het tweede niveau van Noorwegen, red.), dat is nogal wat. Ik heb hier echt geleerd hoe het is om alleen te zijn, zonder vrienden en familie. Dankzij deze stap ben ik gegroeid als persoon.”
Raben: “Wat ik hierna ga doen? Ik sta zelf positief tegen een nieuw buitenlands avontuur. Mijn droom is nog om te spelen in Australië, ik heb daar familie zitten.” Ook Mensah, Roseboom en Aerts sluiten een nieuwe uitheemse trip niet uit. “Als daar maar iets meer te doen is dan hier!” grapt Roseboom. Mensah sluit af: “Ik geloof dat God een route voor ons allemaal heeft. Het is alleen afwachten waar hij ons deze zomer naartoe brengt.”
