Joris van de Wier startte zijn Road to Wembley in Whickham. De zevende stop voor zijn boek Van Whickham naar Wembley: Jersey.
De Kanaaleilanden zijn onderdeel van de Britse eilanden, maar niet van het Verenigd Koninkrijk. De eilandengroep voor de kust van Normandië zijn een Brits kroonbezit en hebben nooit onderdeel uitgemaakt van de EU. Voetballers die op een van de Kanaaleilanden zijn geboren, mogen daardoor zelf kiezen of ze voor Engeland, Schotland, Wales of Noord-Ierland willen uitkomen. De twee bekendste spelers, Matthew Le Tissier en Greame Le Saux, kozen voor het Engelse elftal.
Geen UEFA-lid
In 2015 kreeg de voetbalbond van Jersey, het grootste Kanaaleiland, het plan om lid te worden van de UEFA en mee te doen aan de kwalificatierondes voor EK’s en WK’s. Het was daarbij geïnspireerd door Gibraltar, dat twee jaar eerder was toegelaten. De UEFA wees het voorstel af, maar moest terugkrabbelen na een uitspraak van het CAS en werd gedwongen het voor te leggen aan hun leden. Tot opluchting van de UEFA stemden slechts zes van de 55 landen voor en Jersey kon het lidmaatschap vergeten.
Na deze teleurstelling besloot Jersey zich aan te sluiten bij de ConIFA, de bond voor niet-erkende landen en volkeren. Maar het bleef kriebelen en daarbij werd vooral gekeken naar buureiland Guernsey. Daar was in 2011 Guernsey FC opgericht, een team met de beste spelers van het eiland, dat deelnam aan de Engelse voetbalpiramide. Het was een goede zet geweest, want het zorgde voor meer belangstelling voor voetbal op het eiland.
De voetbalbond van Jersey besloot in 2018 hetzelfde te doen. Jersey Bulls zag het levenslicht en sinds 2019 speelt de club met de beste lokale spelers in de Engelse voetbalpiramide. De eerste twee seizoenen waren erg rommelig vanwege het coronavirus, maar wel werd iedere wedstrijd gewonnen. Het speelt nu op het negende niveau en is de grote favoriet voor promotie.
FA Cup
Zodra een club twee jaar bestaat, mag het zich inschrijven voor de FA Cup en dat deden de Kanaaleilanders. Natuurlijk moest ik deze bezoeken voor mijn boek. De meest zuidelijke club in het toernooi dit jaar en ook de enige die niet in Engeland of Wales speelt (Guernsey doet niet mee dit seizoen), dat sprak mij ontzettend aan.
Ook al spreekt iedereen Engels in Jersey, het voelde echt aan als het buitenland. Door een combinatie van de architectuur, het klimaat en hoe iedereen met elkaar omging. Wat het wel gemeen heeft met Engeland is de liefde voor de FA Cup. Er stonden lange rijen voor de loketten en zowel op de hoofdtribune als langs het veld was het ramvol. Jersey Bulls won en schakelde hun derde club uit. Iedere keer won het vrij overtuigend (10-0, 4-0 en 5-1). Voor veel uitsupporters is het de droomloting, want wie heeft er geen zin in een awayday naar Jersey?
Meer over Joris’ Road to Wembley in zijn nieuwe boek Van Whickham naar Wembley, tot en met aanstaande vrijdag (16 december) te pre-orderen zonder verzendkosten! Verschijnt 21 december, dus ruim vóór kerst.
