Joris van de Wier startte zijn Road to Wembley in Whickham. De zesde stop voor zijn boek Van Whickham naar Wembley: Marine.

Met klamme handjes zitten de supporters van Marine voor de televisie op maandagavond 30 november 2020. De Mariners hebben als tweede achtstedivisionist ooit, na Chasetown in 2008, de Third Round Proper bereikt, de ronde waarin de clubs uit de Premier League instromen. Om dat te bereiken, moest het zeven clubs uitschakelen, meer dan de gemiddelde winnaar van de FA Cup, die aan zes overwinningen genoeg heeft.

Bij Marine hoopt men stiekem op een wedstrijd tegen een van de zogenaamde Big Six of buurman Everton. Een vol stadion en televisiegelden, dat is de droom. Voorganger Chasetown lootte destijds een thuiswedstrijd tegen Cardiff City. Niet slecht, maar ook niet helemaal waarop de Scholars eigenlijk hoopten.

Loting

Een tegenvallende loting kan Marine ook overkomen. Met Canvey Island, Boreham Wood, Stevenage en Crawley Town zitten er nog genoeg onaantrekkelijke clubs in de bak. Om 19.23 uur pakt Robbie Savage bal nummer 58 uit de bak. Marine! Het speelt in ieder geval thuis. Een halve minuut later grijp hij de tweede bal. “Laat het alsjeblieft een grote club zijn”, fluistert de voorzitter.

Het is niet goed te zien welk nummer het is en dan zegt de presentator: “Number 39. Tottenham Hotspur.” Iedere Mariner gaat uit z’n plaat. José Mourinho, Harry Kane en Gareth Bale komen naar Rossett Park in januari. Voor voetbalclub Marine zal het leven nooit meer hetzelfde zijn.

Ik merk meteen dat er veel veranderd is als ik bij Rossett Park aankom voor deze replay in de Preliminary Round. Voor Voetbalstad Liverpool heb ik de club twee keer eerder bezocht. Het was een sympathieke vereniging met een klein, maar charmant stadionnetje. Dat heeft het nog steeds, maar voor de rest is er veel veranderd. Het Scouse House, waar je kleffe broodjes kon kopen, is verdwenen en vervangen door een nette cateringhut. De clubshop heeft ook een upgrade gehad. De grootste verandering is de social club. Dat was een vuig drankhol, maar is dankzij de wedstrijd tegen Spurs helemaal opgeknapt.

Mooie droom

Voorzitter Paul Leary vertelt mij dat die wedstrijd een soort droom was. “Iedere club op het achtste niveau hoopt ooit in de First Round Proper te komen en een Leagueclub te loten. Laat staan dat je de Third Round bereikt. Dat het Tottenham werd, was ons gouden ticket. Op het moment dat de wedstrijd werd gespeeld zaten er zeven divisies en 161 plekken tussen ons en Spurs, het grootste verschil ooit in de FA Cup.”

Voor de supporters van Marine was het zuur dat er eind december een mutatie van het coronavirus werd gevonden en werd besloten dat toeschouwers niet meer werden toegestaan. De grootste wedstrijd ooit voor de Mariners moest in een leeg stadion worden gespeeld. Marine besloot daarop virtuele tickets te verkopen voor een tientje per stuk. Er werd gehoopt dat een paar honderd man dat zouden doen zodat. Het werden er uiteindelijk 32.202, waardoor de club in een klap heel rijk was. Buiten het stadion heeft de club een wand geplaatst met de namen van deze 32.202 mensen. Mijn naam staat er ook tussen, evenals een hoop andere Nederlanders.

Door de vele inkomsten uit televisierechten en de virtuele tickets kan Marine de komende jaren titels kopen en makkelijk promoveren naar het zesde of misschien wel vijfde niveau. Het bestuur besloot dat niet te doen en te investeren in de infrastructuur en zaken die op langere termijn geld opleveren. De club leeft ineens in Crosby, een voorstad van Liverpool. Deze avond zijn er 801 toeschouwers aanwezig, het hoogste aantal deze ronde. Normaal gesproken trekken de Mariners de helft van dit aantal. Een week later zullen er zelfs 1.181 komen. Het FA Cup-avontuur heeft de inwoners van Crosby wakker geschud en laten zien dat er meer is dan Liverpool en Everton.

Meer over Joris’ Road to Wembley in zijn nieuwe boek Van Whickham naar Wembley, nu te pre-orderen zonder verzendkosten! Verschijnt 21 december, dus ruim vóór kerst.