Een doordeweekse wedstrijd tussen twee voormalige Europacupdeelnemers: SV Grödig en SV Austria Salzburg. Het affiche klinkt alvast goed. In tijden van corona ben ik sowieso al tevreden met elke wedstrijd die ik in een stadion kan volgen, dus verplaats ik mij graag op een dinsdagavond naar Grödig, een kleine gemeente op enkele kilometers van Salzburg en de Duitse grens.
SV Grödig werd in 1948 door Duitstalige oorlogsvluchtelingen opgericht. Het beleefde een wisselvallige geschiedenis in de lagere afdelingen van het Oostenrijkse voetbal. Ongeveer vanaf 2010 begon de meest succesvolle periode van Grödig, mede omdat de eigenaar van het recyclagebedrijf Scholz de lokale club begon te ondersteunen. SV Grödig bereikte uiteindelijk de hoogste klasse in 2013, en slaagde er zelfs in Europees voetbal te halen. Kwalificatie voor de Europa League was de beloning.
Dat avontuur duurde echter niet lang, wat mede aan de UEFA-regels lag. Zo mocht Grödig zijn wedstrijden niet in het kleine, maar gezellige stadion afwerken (vanwege te weinig zitplaatsen) en moest het in de grote Red Bull Arena in Salzburg spelen, waar helaas minder publiek kwam opdagen dan in het eigen stadion had kunnen zitten… In 2016 degradeerde de club naar de derde klasse, mede omdat de firma Scholz het voor gezien hield.
Austria Salzburg
De geschiedenis van Austria Salzburg, dat driemaal landskampioen werd en in 1994 de UEFA Cup-finale verloor van Internazionale, is beter bekend. In 2005 werd de club door Red Bull om zeep geholpen, maar enige maanden later richtten supporters en clubleden de club weer op. Het begon in de laagste klasse van Oostenrijk, bereikte na enige jaren de derde klasse (Regionalliga) en keerde in 2015 terug op het professionele toneel, door als kampioen te promoveren naar de tweede klasse.
Het sprookje duurde echter maar één jaar, omdat men door verschillende problemen (financiën, stadionperikelen) niet op dit niveau kon blijven. Een jaar later volgde zelfs degradatie naar het vierde niveau en stond het voortbestaan van de club opnieuw op wankele benen.
Untersbergstadion
Deze avond spelen de voormalige eersteklassers in het Untersbergstadion van Grödig in de Eliteliga Salzburg tegen elkaar. Als ik een uurtje voor de wedstrijd arriveer, is er nog bijna niemand te zien. De beginnende regen maakt het er niet gezelliger op. Als de tijd vordert, loopt vooral het uitvak goed vol. Uiteindelijk komen zo’n achthonderd toeschouwers op het affiche af, van wie meer dan de helft supporter van Austria is. Omdat binnen het stadion geen coronarestricties gelden, creëren zij in het uitvak een fantastische sfeer.
De hele eerste helft wordt gezongen, geklapt en de een na de andere bengaalse fakkel ontstoken. Het thuisvak bestaat uit welgeteld zes fans, met twee trommels en een vlaggetje. Zij hebben natuurlijk geen schijn van kans om zich te laten horen. De wedstrijd zelf geeft hun ook geen echte gelegenheid hiertoe. Austria Salzburg domineert en staat bij rust reeds met 0-4 voor, tot grote vreugde van haar trouwe fans.
Derde niveau
Sinds enkele jaren is Grödig regelmatig op het derde niveau uitgekomen. Maar de club probeert ook zonder grote sponsors in rustig vaarwater te komen. Iedereen bij de club is zich ervan bewust dat het avontuur in de eerste klasse en in de Europa League een ongelooflijk sprookje was. Maar voor een gemeente met ongeveer zesduizend inwoners is dat boven het eigenlijke niveau.
In het aardige stadion (dat een vierde tribune mist, omdat de eigenaar van de grond deze nooit wilde verkopen) spelen af en toe profclubs een vriendschappelijke wedstrijd in de voorbereiding, en dan komt er ook veel publiek op af. Voor het eigen elftal is de interesse helaas een stuk minder. De meeste voetballiefhebbers rijden liever de tien kilometer naar Salzburg om Red Bull elk jaar kampioen te zien worden.
Curva Viola
Dat geldt natuurlijk niet voor de fans van Austria Salzburg, die na het faillissement van 2016 hun eigen club met financiële ondersteuning weer op het goede spoor hebben gezet. Het bestuur bestaat bijna geheel uit mensen uit de eigen gelederen, het gemiddelde toeschouwersaantal is weliswaar iets minder geworden, maar diegenen die komen zijn hondstrouw en nemen ook veel vrijwillig werk op zich om de club draaiende te houden, niet alleen in het stadion, maar ook bij de jeugdafdeling. En de Curva Viola laat met pyroshows en mooie choreografieën weer van zich horen.
Op sportief vlak is Austria Salzburg weer op het derde niveau aangekomen, waar de club in de subtop meedraait. Op middellange termijn is de terugkeer naar de tweede klasse het doel, maar alleen zónder financiële risico’s die de hele club in gevaar brengen.
Pyroshow
Na de rust worden de spelers door de Austria-supporters met een fantastische pyroshow welkom geheten. Ook tijdens de hele tweede helft gaat het uitvak voluit. In de regen wordt gezongen en geklapt en gaan de vlaggen geen seconde omlaag. Ondertussen gaat het er op het veld een beetje rustiger aan toe. Austria Salzburg scoort nog één keer en laat nog een paar kansen liggen, zodat het voor de thuisploeg net geen nederlaag met monsterscore wordt, in een wedstrijd die trouwens begon met een minuut stilte voor Mike Grassl (oud-speler en tot voor kort bestuurslid), een van de meest verdienstelijke clubleden ooit van SV Grödig, die na een zware ziekte veel te jong overleed.
Als ik een halfuurtje na de wedstrijd met mijn auto de parking via een soort veldweg verlaat, worden in het stadion de laatste vuurpijlen in de lucht geschoten. De sfeer in het stadion was net zoals voor de pandemie, is mijn conclusie. Alleen al om dat nog eens te beleven, is het voor mij de moeite waard geweest het kleine Grödig op te zoeken.
Heb jij ook een leuke groundhoptrip gemaakt? Stuur jouw verhaal (plus foto’s) dan naar info@staantribune.nl. De leukste artikelen worden op de website geplaatst.
