De datum 20 april is nog net geen officiële feestdag in Zwolle en omgeving. Natuurlijk vanwege de sensationeel gewonnen bekerfinale tegen Ajax (5-1), vandaag in 2014, maar een eigenlijk nog veel belangrijkere gebeurtenis vond plaats op 20 april 2007. Het hoofdstuk Oosterenkstadion werd gesloten, het hoofdstuk IJsseldelta (of tegenwoordig: MAC3PARK) geopend.
Hoewel romantici en nostalgici blind de voorkeur geven aan het Oosterenkstadion, lijken ze in Zwolle meer dan vrede te hebben met het moderne onderkomen voor PEC Zwolle. En dat geldt bij uitstek voor Tom IJzerman (33). Zijn vader René speelde tussen 1972 en 1985 bijna driehonderd duels voor PEC Zwolle. Zelf kwam hij tot achttien wedstrijden, maar sinds zijn vertrek in 2007 is hij voornamelijk fanatiek supporter. “Mijn pa en ik hebben als oud-spelers twee seizoenkaarten voor het leven. Dat is dan op de hoofdtribune, maar ik vind het ook hartstikke leuk om gewoon bij mijn jongens te gaan staan, bijvoorbeeld bij uitwedstrijden. Of lekker met mijn zoontje op de tribune, dat vind ik ook geweldig.”
FC Zwolle – De Graafschap (20 april 2007, 2-2)
Afscheid nemen doe je maar één keer. En zeker als het Oosterenkstadion je eerste liefde is, valt dat niet gemakkelijk. “Het was zo’n vreemde dag”, vertelt IJzerman. “Ik heb in ons Oosterenkstadion mijn debuut mogen maken als klein jongetje, hè. Dat was destijds echt een droom die uitkwam, ik kan het niet anders zeggen. En na de wedstrijd al die supporters op het veld… Weet je wat ik toen dacht? Het nieuwe stadion zal nooit, maar dan ook nooit hetzelfde worden als het Oosterenk toen was.”
Want het Oosterenkstadion was één brok nostalgie. Voor de faciliteiten en comfort moest je er vooral niet komen, maar dat hoefde ook niet, want het was voor Zwollenaren een voetbalmonument. “Voor mensen buiten Zwolle was het misschien niet het meest bijzondere stadion, maar voor mij had het o zoveel waarde”, vertelt Tom IJzerman. “Natuurlijk zeg ik dat omdat ik Zwollenaar ben, maar ik vond het echt mooi. Eigenlijk kan ik het niet helemaal onder woorden brengen, maar al die supporters die dicht op het veld zaten, je kon ze bij wijze van spreken bij de reclameborden al horen praten. En als je de spelerstunnel uitliep, stond je rechtstreeks oog in oog met de fanatieke kern. Dat stadion had echt iets unieks.”
Want naast de supporters en locatie zijn er niet veel overeenkomsten te vinden tussen wijlen het Oosterenkstadion en het nieuwe MAC3PARK. “Ik zal de kleedkamers ook nooit vergeten”, vervolgt IJzerman. “In het Oosterenkstadion waren die echt heel erg klein. Niet de gehele selectie paste erin, dus had je Kleedkamer 1 en Kleedkamer 2. En alle jongens wilden natuurlijk in de eerste zitten, want daar zat het basisteam. Zoiets zie je echt niet meer in het nieuwe stadion.”
Eredivisiewaardig
Maar het nieuwe onderkomen heeft PEC Zwolle geen windeieren gelegd. Natuurlijk is het een betonnen bak, maar wel een betonnen bak die de club meerdere stappen vooruit heeft geholpen. “De club zelf is niet veranderd door het nieuwe stadion. PEC is PEC en zal dat altijd blijven”, klinkt IJzerman beslist. “Maar het nieuwe stadion heeft ons wel veel gebracht. Nog niet zo heel lang geleden gingen we nog naar Oss toe. Het laatste decennium hebben we twee bekerfinales gespeeld en Europees voetbal gehaald. Menig club in Nederland zal dat nooit meemaken, besef dat goed. Af en toe gaat het misschien wat minder, maar wij raken niet in paniek. En dat is ook de kracht van de club, want wij weten allemaal: PEC is eredivisiewaardig en zal dat blijven.”
Toch krijgt het stadion van de Zwolse club nog weleens kritiek. Omdat het kil zou zijn, geen ’echt’ voetbalstadion, gemaakt van teveel beton inclusief bijbehorende uitstraling. “Dat zal allemaal best”, reageert IJzerman onverschillig. “Ik ben ook wel eens naar de Euroborg geweest. Een prima stadion hoor, maar er hangt absoluut geen sfeer. Dat is toch ook niet wat je wilt? In het begin had je bij ons die grote wanden naast het veld. Maar dat is echt verbeterd, sinds ze de tribunes naar beneden hebben doorgetrokken. Dat heeft de sfeer echt goed gedaan. Sterker nog, de sfeer is tegenwoordig beter dan destijds in het Oosterenkstadion.”
Toch heeft in Zwolle nostalgie plaatsgemaakt voor optimisme, het verleden plaatsgemaakt voor de toekomst. “Ik wil liever niet voor anderen spreken, al heb je echt nog wel supporters die verlangen naar het oude stadion”, vertelt de Zwollenaar. “Maar dit is tegenwoordig toch ook gewoon een mooie thuishaven geworden? Ik heb nog vrienden uit het profvoetbal en ze vinden het, behalve het kunstgras dan, altijd mooi om hier te voetballen. En de sfeer is tegenwoordig ook geweldig en dat merken de spelers ook. Het geeft ze wat extra’s en dat is wel iets waar ik trots op ben.”
Foto’s: Pro Shots/Stanley Gontha