Everton haalde in 1925 het grootste aanvallende talent binnen dat op dat moment rondliep in Engeland. Zijn naam was Dixie Dean, en hij kwam over van Tranmere Rovers voor drieduizend pond, destijds een gigantisch bedrag. Achttien jaar pas, maar hij liep bijna een-op-een. Vandaag in 1980 overleed hét clubicoon van Everton.
Everton was voor de Eerste Wereldoorlog een van de topclubs van Engeland, maar de club won betrekkelijk weinig. Er waren veel tweede en derde plekken in de competitie, en nederlagen in de halve finale en finales van de FA Cup. Pas in 1906 werd dankzij Alex Young voor het eerst de FA Cup gewonnen.
Op dat moment was buurman Liverpool al twee keer landskampioen geworden. Pas in 1915 volgde dan eindelijk de tweede titel voor Everton, al was er door de Eerste Wereldoorlog weinig reden tot vreugde. Toen de competitie in 1919 werd hervat, waren de spelers van het kampioensteam allemaal te oud geworden. Everton werd een middenmoter, terwijl Liverpool in 1922 en 1923 weer twee titels pakte. Er moest iets gebeuren en Everton haalde in 1925 daarom Dixie Dean binnen.
Bijnaam Dixie
William Ralph Dean werd in 1907 geboren in Birkenhead. In zijn jeugd kreeg hij de bijnaam Dixie, omdat het leek alsof hij uit de zuidelijke staten van de Verenigde Staten kwam waar dixieland muziek populair was. In 1915 nam de vader van Dean zijn zoon mee naar Goodison Park waar ze Everton kampioen zagen worden. Een goede gloryhunt. Dean was op slag fan en bleek zelf ook een goede voetballer.
Op z’n veertiende verliet hij school en ging hij aan de slag bij de spoorwegen als monteur. Nadeel was dat hij veel minder kon voetballen, maar daar vond Dixie snel iets op. In zijn biografie schrijft hij: “We waren met drie leerlingmonteurs en een van ons moest altijd de nachtdienst draaien. Dat was de minst populaire dienst, want op de werkplaats liepen ‘s nachts altijd ratten rond. Die waren zo groot als kleine honden.”
“Voor mij was die nachtdienst echter ideaal, want als ik overdag moest werken kon ik niet voetballen. Daarnaast kon ik ook in de avond oefenen. Als ik een van die ratten zag, trapte ik die zo hard als ik kon tegen de muur. Dat was goede training.”
De ratten vond het een minder geslaagd plan, maar voor Dean wierp het vruchten af. Hij werd ontdekt door Tranmere Rovers dat hem in 1925 voor drieduizend pond verkocht aan Everton, destijds een gigantisch bedrag. Voor Everton was het een spotprijs, want Dixie maakte meteen 32 doelpunten in zijn eerste seizoen. De club had eindelijk hun begeerde topspits in huis.
Doelpuntenrecord in Engeland
Twee seizoenen later, in 1926-1927, maakte George Camsell van Middlesbrough 59 doelpunten in één seizoen. Hij verpulverde daarmee het oude record dat op 44 stond. Kranten waren lyrisch en hadden het over een record dat nooit meer verbroken zou worden. “Hold my beer”, zei Dixie Dean en hij maakte er in 1927-1928 zestig in 39 competitiewedstrijden.
Zo scoorde hij alle vijf de doelpunten in een 5-2 overwinning tegen Manchester United. Met nog twee wedstrijden te gaan had Dean zeven doelpunten nodig voor het record en dat lukte. Everton werd dat jaar ook kampioen. Gek genoeg werd het een jaar later slechts achttiende en nog een jaar later degradeerde de club zelfs voor het eerst in de geschiedenis. Maar daarna volgden drie gouden seizoenen.
Een niveau lager werd Everton meteen kampioen en na de promotie ook meteen op het hoogste niveau. Weer een seizoen later won Everton voor de tweede keer de FA Cup. Uiteraard maakte Dixie in de finale een van de doelpunten.
Testikel kwijt
In 1937 was het over voor Dixie. Hij was pas dertig, maar speelde al twaalf jaar profvoetbal en dat hakte erin. Zo was Dean tijdens zijn carrière een testikel kwijtgeraakt door een harde tackle. Ook had Dixie een zwaar motorongeluk gehad, waarbij zijn schedel en kaak verbrijzeld waren. Volgens zijn behandeld arts zou hij nooit meer kunnen voetballen, maar een paar maanden later kopte Dean weer gewoon de bal in het net.
Via Notts County en Sligo Rovers sloot hij zijn carrière af bij de amateurclub Ashton United. Met het geld dat hij verdiend had tijdens zijn loopbaan kocht hij een pub in Chester: The Dublin Packet. Die pub bestaat nog steeds en daar ben ik enige jaren geleden geweest. Ook al is de kroeg al lang niet meer in handen van de familie Dean, nog veel in de kroeg herinnert aan de voetballer. Er hangen foto’s van hem en een Everton-shirt.
Een bedevaartsoord voor Toffees. Op Goodison Park wordt Dean, die wordt beschouwd als de grootste Toffee ooit, geëerd met een standbeeld.
Dit is een hoofdstuk uit Voetbalstad Liverpool. Als je dit boek bestelt in de Staantribune Webshop, krijg je er een gratis e-book met kekke foto’s van Merseyside bij!
