Een paar jaar geleden ging FC Dordrecht over op kunstgras. Het laminaat in de wereld van authentieke houten vloeren. Men sprak er schande van. Weg romantiek van slidings in de modder en nog tienduizend argumenten waarom gras beter is dan plastic. De natuur op de Krommedijk ging verloren.
Ik snapte ze wel, zowel de tegenstanders als de pleitbezorgers. De realiteit is dat kunstgras een stuk makkelijker en dus goedkoper in onderhoud is. Alleen het blijft levenloos. Inmiddels is het kunstgras alweer vervangen door echt gras met een klein beetje plastic gras, een hybride veld noemden ze het. Jan, onze grasmeester, heeft het er maar druk mee. Niet alleen omdat het groeit, maar ook omdat het bloeit.
Tussen de sprieten duikt er regelmatig anders geaard groen op, ze mogen er zijn, behalve op het veld. Met een mesje en een scheut schoonmaakazijn wordt het kwaad bij de wortel aangepakt. Het verklaart waarom het op de Krommedijk een beetje zuur ruikt, dat staat helemaal los van de prestaties.
Op de tribune achter het doel, mijn vaste stek, is de natuur rijk vertegenwoordigd. Wanneer de temperatuur stijgt, stijgt het onkruid nog harder. Ik vind het prachtig, regelmatig zie ik jonge supporters bloemen plukken tussen de schots en scheve tegels. In de tussenruimte tussen de golfplaten en de betonnen muur achter het vak hebben zich zelfs een paar boompjes genesteld. Ze voeden zich met regenwater en bierdouches, ben dus erg benieuwd hoe ze zich verder gaan ontwikkelen.
Fauna
Naast een overvloed aan flora is er ook veel fauna te vinden. Er huppelt regelmatig een bruin-wit gevlekt konijn tussen de stoeltjes, er woonde jarenlang een stadionkat en het hele insectenboek kun je afvinken na een bezoekje Krommedijk. Dat laatste hebben we geweten tijdens de wedstrijd tegen Telstar in het voorjaar van 2017.
Het seizoen dat we met degradatie werden bedreigd en elk punt de laatste strohalm kon zijn. Uit het niets doken er wespen op om ons af te leiden van het drama dat zich op het veld afspeelde. De EHBO kwam in actie met injecties om supporters met een wespenallergie veilig te stellen en het hek werd geopend om iedereen naar een wespenvrije zone te loodsen. De invasie leek een voorbode te zijn van een aaneenschakeling van rampen, die door een wonderbaarlijk gelijkspel tegen Achilles’29 (tijdelijk) werd gekeerd.
Nu het stadion leeg blijft, ben ik benieuwd hoe het staat met het ecosysteem op de tribunes en de natuur op de Krommedijk. Aan onze plek op de ranglijst te zien, huist er nog steeds een wespennest.