De derby van Genua staat beter bekend als de Derby della Lanterna, vernoemd naar de befaamde vuurtoren van de stad. De Lanterna di Genova stamt uit 1543 en overleefde een zwaar bombardement van de Fransen en een aantal flinke blikseminslagen. Het is nog altijd een van de hoogste vuurtorens ter wereld en samen met Stadio Luigi Ferraris het bekendste gebouw van de stad. Terecht dus dat de Lanterna de naamgever is van deze bijzondere derby.
“In de wedstrijd wordt gevochten om de eer van de stad. Het team dat wint, kan in één klap zijn seizoen goedmaken.” Was getekend: Ruud Gullit. De Zwarte Tulp speelde twee seizoenen voor Sampdoria en merkte dat voor de supporters in Genua de derby belangrijker was dan die voor de Milanezen. In de havenstad ging het echt om wie de baas van de stad was, terwijl in Milaan de titel belangrijker was.
Ook John van ’t Schip, die vier seizoenen voor Genoa speelde, merkte dat de derby iets bijzonders losmaakte in de stad. En dat ging niet alleen om de strijd op het veld. Die op de tribune was net zo belangrijk: “De supportersclubs sparen maandenlang om van deze wedstrijd een grote happening te maken. Ze proberen elkaar de ogen uit te steken met hun vlaggen en spandoeken.”
De derby van Genua is uniek. De agressie en haat die je bij andere wedstrijden voelt, ontbreken hier
Niet alleen Gullit en Van ’t Schip genoten van de Derby della Lanterna. De wedstrijd is de favoriete derby van oud-bondscoach Marcello Lippi, die als trainer de burenruzies van Milaan en Turijn heeft meegemaakt. Maar die van Genua vindt hij anders dan die twee: “Ik heb het geluk gehad enkele van de grootste derby’s mee te maken, maar die van Genua is uniek. De agressie en haat die je bij andere wedstrijden voelt, ontbreken hier. Daarom is het voor mij de prettigste derby om bij te wonen. Een heel bijzondere wedstrijd vol met kleur en passie.”
Jongste stadsderby
Het is niet alleen de vriendelijkste stadsderby van Italië, maar ook de jongste (waarbij we de gemaakte derby van Verona even buiten beschouwing laten). Waar de andere drie grote stadsderby’s van Italië al lang gespeeld worden (die van Turijn en Milaan al sinds 1909 en in Rome vanaf 1929) is die van Genua nog niet zo heel oud. De eerste keer dat Genoa en Sampdoria tegenover elkaar stonden, was pas in 1946. Sampdoria bestond net drie maanden, maar won met 3-0. De toon was daarmee meteen gezet. Samp aasde op de kroon van Genoa als de club van de stad.
Dat is eigenlijk wel gelukt. Sinds het ontstaan van Sampdoria heeft Genoa geen prijs meer gewonnen, terwijl het daarvoor de succesvolste club van Italië was. Qua support ontlopen beide clubs elkaar niet veel. Gemiddeld komen er 20.000 man kijken bij beide clubs. Omdat beide clubs niet meer meedoen in de top van het Italiaanse voetbal, is de derby heel belangrijk voor de supporters. Die zijn veel met elkaar bezig. Zo noemen Sampdoria-fans Genoa sinds 2005 C1noa nadat de club door de Italiaanse bond werd teruggezet naar de Serie C1. Zes jaar later namen de Rossoblù wraak. Nadat Samp degradeerde naar de Serie B organiseerden de supporters een begrafenisstoet door de stad. Daarbij werd Sampdoria te ruste gelegd.
Boek
De Derby della Lanterna is zó mooi, daar zou eigenlijk een boek over moeten verschijnen. Ilja Leonard Pfeijff, de Nederlandse dichter en schrijver die alweer tien jaar in Genua woont, werd naar aanleiding van een derde publieksprijs voor Michel van Egmond gevraagd of hij geen sportboek wilde schrijven. Bijvoorbeeld over de rivaliteit tussen Sampdoria en Genoa. Maar helaas wilde hij dat niet en daar had hij een opvallend arrogante verklaring voor: “Ik zou het verpesten door het goed te schrijven en het literair te maken, zodat het toch geen bestseller wordt. Misschien dat ik dan de rotkop van René van der Gijp op de kaft zet, dat zou nog een beetje kunnen helpen.”
De kans dat het boek er komt is dus heel klein, of Van Egmond moet het doen. Terwijl hij ingesneeuwd was in uitgerekend Genua reageerde hij op Twitter op het interview van Pfeijff: “Hopelijk kom ik hier ooit nog weg. En anders maak ik misschien in de tussentijd een niet-literair en slecht geschreven sportboek. Over de rivaliteit tussen Genoa en Sampdoria. Gewoon om de tijd een beetje te doden.”
Meer over Sampdoria in Staantribune #35, die vrijdag 2 april verschijnt en is (na) te bestellen in onze webshop.
Foto’s: Pro Shots