Joris van de Wier startte zijn Road to Wembley in Whickham. De twaalfde stop voor zijn boek Van Whickham naar Wembley: Bromsgrove.
Het is een vraag die veel supporters zich vaak zullen stellen: “What if?” Dat zullen in Bromsgrove zeker doen. In 1993 werd Bromsgrove Rovers tweede in de Conference, de competitie net onder de Football League. Het was in de tijd dat alleen de kampioen promoveerde en er geen play-offs waren. Dichterbij de heilige graal zou Bromsgrove Rovers nooit komen. In 2010 ging de club na 125 jaar failliet.
Wycombe Wanderers werd in 1993 kampioen, is ondertussen een vaste waarde in de Football League en speelde vorig jaar nog in de Championship. Uit de as van de Rovers ontstond phoenixclub Bromsgrove Sporting, dat tegenwoordig op het zevende niveau speelt. Het FA Cup-duel tegen Grimsby Town is de belangrijkste in de korte geschiedenis van de club.
Bromsgrove Rovers
Ook voor voorloper Bromsgrove Rovers was een FA Cup-duel de grootste wedstrijd. In 1993-1994 bereikte de club voor het eerst de Third Round Proper. Onderweg was profclub Northampton Town uitgeschakeld en daardoor stond een wedstrijd tegen Barnsley op het programma.
Heel Bromsgrove liep uit voor de wedstrijd en de Victoria Ground puilde uit met 4.893 toeschouwers. Twee minuten voor tijd stonden de Rovers met 1-0 voor en leek een nieuwe stunt in de maak. Er werd al hardop gedroomd over een wedstrijd tegen Manchester United, Liverpool of Arsenal in de volgende ronde totdat twee mazzelgoals van Barnsley in de 88e en 90e minuut voor gebroken harten zorgden.
Keerpunt en degradatie
Deze nederlaag was een keerpunt voor de club. In plaats van verder te bouwen, ging het alleen maar bergafwaarts. In 1997 degradeerde Bromsgrove Rovers uit de Conference en het geld van de FA Cup was ondertussen ook op. De foute zakenman Tom Herbert zag zijn kans en nam de club over. Met name het stadion, dat vlak bij het centrum ligt, vond hij erg interessant.
Herbert liet de club langzaam doodbloeden. De supporters kwamen in opstand en besloten te demonstreren tegen zijn beleid. Wedstrijden werd voortaan geboycot met als doel dat Herbert zou opstappen. Het toeschouwersgemiddelde daalde van 1.500 naar een kleine 200. Herbert boeide dat niet, hij had alleen interesse in het stadion, dat de Rovers voor een fooi konden huren van de gemeente.
De supporters zagen maar één uitweg en dat was een nieuwe club oprichten. In 2009 zag Bromsgrove Sporting het levenslicht en de nieuwe club deed een poging om de Victoria Ground te huren, omdat het contract van de Rovers met de gemeente afliep. Herbert wilde verlengen en was ervan overtuigd dat hij zou winnen. Tot verbijstering van de foute voorzitter besloot de gemeente voor Sporting als hoofdhuurder te kiezen. Wel mocht Bromsgrove Rovers secundaire huurder blijven.
Failliet
Herbert werd razend, liet de doelen weghalen en de gaten vullen met beton. Daarnaast trapten z’n vriendjes kleedkamerdeuren in elkaar en bestrooiden ze het veld met gif zodat er geen gras meer kon groeien. Daardoor kon Bromsgrove Sporting niet in het stadion spelen. Vrijwilligers hadden maanden nodig om de boel op te knappen en uiteindelijk was het in november klaar. Bromsgrove Rovers, dat voor Herbert totaal geen waarde had, was ondertussen failliet verklaard.
Bromsgrove Sporting begon in de twaalfde divisie en is in het afgelopen decennium vijf keer gepromoveerd. Er komen gemiddeld duizend toeschouwers kijken en de club leeft in Bromsgrove. De National League, de opvolger van de Conference, is voorlopig te hoog gegrepen. Om die te bereiken moet er een rijke investeerder komen, maar daar zijn ze in Bromsgrove begrijpelijkerwijze wat allergisch voor. De supporters zijn tevreden in de zevende divisie, waar Sporting nu volop derby’s heeft en wedstrijden als deze tegen Grimsby Town zijn de krenten in de pap.
Meer over Joris’ Road to Wembley in zijn nieuwe boek Van Whickham naar Wembley, tot en met Tweede Kerstdag zonder verzendkosten te bestellen! Verschijnt morgen (woensdag 21 december), dus ruim op tijd vóór kerst.
