In Staantribune nummer 47 bespraken we Fussballheimat Saarland, uitgegeven door de Duitse uitgeverij Arete. In dezelfde reeks, die inmiddels veertien delen bevat, verscheen onlangs een volgend deel: Fussballheimat Ruhrgebiet. Het Ruhrgebied is een streek die vanuit Nederland prima is aan te rijden. Voor veel voetballiefhebbers is het ook dé voetbalstreek van Duitsland.
Elk deel van de reeks heeft dezelfde opzet. Zo komen telkens 100 Orte der Erinnerung aan bod, oftewel: honderd plekken die op een of andere manier te maken hebben met voetbal. Dat kan een bepaalde speler zijn, een wedstrijd, een voetbalbestuurder, et cetera. Uiteraard komen ook stadions voorbij en standbeelden van bekende personen, maar ook begraafplaatsen van mensen die belangrijk zijn geweest voor een club, zoals Georg Melches voor Rot-Weiss Essen
De drie grote clubs
Veel aandacht gaat uit naar de drie grote clubs in de regio: Borussia Dortmund, Schalke 04 en Rot-Weiss Essen. Daarnaast komen Bochum en Duisburg als oud-Bundesligisten aan bod, maar ook minder bekende en soms wat weggezakte clubs als voormalig Bundesliga-club SG Wattenscheid 09, SpVgg Erkenschwick (ooit 2. Bundesliga) en SC Westfalia 04 Herne, met het door menig groundhopper bewonderde Stadion an Schloss Strünkede..
In Herne is overigens een basisschool vernoemd naar Hans Tilkowski. Het is de enige school in Duitsland die naar een voetballer is vernoemd. Tilkowski keepte 39 maal in het Duitse nationale elftal. Hij is vooral bekend geworden als keeper van het Duits elftal dat in 1966 op Wembley de WK-finale van Engeland verloor. Tot aan zijn dood in 2020 bleef Tilkowski erbij dat die ene bal nooit helemaal over de lijn is geweest…
Bekende spelers
Er komen naast Tilkowski nog meer bekende spelers aan bod. Zoals Helmut Rahn, die Duitsland in 1956 naar het wereldkampioenschap schoot. En Willi Lippens, eenmalig Nederlands international, bijgenaamd Die Ente (De Eend), vanwege zijn manier van lopen. Lippens is tegenwoordig restauranthouder in Bottrop.
De neergang van heel wat Duitse clubs viel samen met het verdwijnen van de mijnbouw. De mijndirecties hadden immers decennia lang de clubs in het Ruhrgebied ondersteund. Ook Fussballheimat Ruhrgebiet is, net als de gids voor het Saarland, een prima middel om de voetbalgeschiedenis van een bepaalde regio, in dit geval het Ruhrgebied, te leren kennen.