Soms roepen plaatsen sterke beelden op. Urk is zo’n plaats. Zie ik die drie letters, U-r-k, dan denk ik maar aan één ding. Nee, ik denk niet aan corona of aan probleemjongeren. Hoor ik Urk, dan denk ik aan Pierre Vermeulen.
Pierre Vermeulen? Ja, Pierre Vermeulen. De voormalige linksbuiten komt niet uit Urk, maar uit Kerkrade. Dat zit zo. Op 30 oktober 2018 speelde Urk tegen Roda JC. Tweede ronde KNVB Beker. Toen ik arriveerde op de pikdonkere parkeerplaats, regende het keihard. Ik verstopte me in mijn capuchon en liep naar de ingang. Tot ik werd aangeroepen. “Hallo, kun je mij even helpen?” Een man hing boven een achterbak met dozen. “Deze moeten naar binnen. Samen hoeven we maar één keer te lopen.”
Ik kwam dichterbij en verstijfde. Pierre Vermeulen. Roda JC, Feyenoord, Paris Saint-Germain. Negen interlands. En nu clubshopmanager van Roda JC. Met een achterbak met wedstrijdshawls. We pakten allebei een doos en liepen over de pikdonkere parkeerplaats. Achter elkaar. In de stromende regen. “Gaat het nog?” vroeg hij halverwege.
Ik was in een roes. Talloze keren had ik mij in de jaren zeventig en tachtig op de tribunes vergaapt aan deze ongrijpbare en onbereikbare buitenspeler. En nu sjouwden we achter elkaar met een doos door de polder. Eenmaal binnen kreeg ik een hand en een shawl. Om nooit te vergeten. Zeg je Urk, dan zeg ik Pierre.
Over twee weken, op vrijdag 16 april, verschijnt Voetballiefde zonder grenzen van schrijver Hans Douw. Als warmmakertje schrijft de ‘Groundhopper des Vaderlands’ elke dag een nieuw verhaal of korte anekdote (niet uit het boek!) over groundhoppen. Het boek is vanaf nu te bestellen in de Staantribune Webshop.
