Het Avondje NAC is immuun voor promotie of degradatie. Daar waar NAC speelt zijn mensen. Eén van hen is Annie van Hooijdonk (65). Vanuit haar omroepcabine verzorgt de Stem van NAC de Bredase informatievoorziening. Vorige week kreeg zij een lintje. Niet alleen voor haar bijdrage aan talloze Avondjes NAC, maar ook omdat Annie al negentien jaar secretaris/penningmeester is van de Stichting Spasti Fietsdag Breda en twaalf jaar penningmeester van bridgeclub Primeur. Een paar jaar geleden – lang geleden, beste mensen, toen er nog gevoetbald mocht worden – liep schrijver Eus Roovers een avond met haar mee.
Het is een druilerige vrijdagavond in Breda, en zo’n tweeënhalf uur voor de aftrap van het eerstedivisieduel NAC – FC Den Bosch stapt Annie van Hooijdonk de Joop Korebrits Toren van het Rat Verlegh Stadion binnen. Een wijntje met jeugdsecretaris Piet Aarts om het weekend in te luiden, dan een hapje eten en daarna richting haar werkplek: de omroepcabine.
Stadionspeaker Annie van Hooijdonk
In maart 1979, bij de wedstrijd NAC – Sparta, begon Annie van Hooijdonk als stadionspeaker van de Bredase club. Na het seizoen 1998-1999 stopte ze ermee. Twintig jaar vond ze eigenlijk wel genoeg. Maar in 2004 vroeg Joop Korebrits, toenmalig hoofd jeugdopleidingen, haar terug. Er paste maar één stem bij NAC, vond men. Annie hoefde niet lang na te denken. En even later, bij NAC – FC Zwolle, galmde de stem van Annie van Hooijdonk weer door het stadion. Alsof ze nooit was weggeweest.
Annie neemt een hijs van haar sigaret: “En ik heb er ook nooit spijt van gehad”, zegt ze over haar terugkeer. Pal naast het stadion bevindt zich de Jumbo Foodmarkt. De koks aldaar maken gerechten uit de Hollandse, Italiaanse en Aziatische keuken, die je vervolgens kan opeten in het bijbehorende Foodmarkt Café. “Ik ga gewoon voor Hollands”, zegt Annie, en ze bestelt het menu van de dag: twee kipspiesjes met broccoli, bloemkool en ovenaardappeltjes. Plus extra mayo en een flesje water. “Da’s goed voor m’n stembanden.”
‘Dag meneer’
“Hees ben ik vrijwel nooit”, vertelt ze tijdens het eten. “Wel eens verkouden. Ik neem regelmatig een dropje. En ik heb altijd zo’n doosje met van die Pottertjes in m’n tas. Het is wel zo dat ik ’s avonds eigenlijk niet te veel sigaretjes moet roken. Als ik dan de volgende ochtend de telefoon opneem, dan zeggen ze: ‘Dag meneer’.”
‘Omroepcabine’
Rond kwart voor zeven gaan we terug richting stadion. Onderweg schiet fotograaf Marco Magielse het ene na het andere plaatje. Annie vindt het nogal wat, al die aandacht. “Vanavond laat, als ik hier loop te zwalken van de alcohol, dan hoeft dat allemaal niet op de foto, hè.”
Via de lift en een wandelingetje langs de sponsorunits komen we bij Annies werkplek. Omroepcabine, staat met grote zwarte letters op de deur. Zoals iedere thuiswedstrijd deelt Annie haar ‘hok’ met Marjo (muziek) en Jack (scorebord en lichtkrant). Beneden op het veld bij de vierde official zit Ad; hij instrueert Annie over doelpuntenmakers, wissels en extra speeltijd.
Na een eerste rondje koffie met Belgische bonbons (Annie: “Die neem ik altijd mee uit de sponsorruimtes”) wil Marco graag een paar foto’s maken. “Schiet je wel op”, maant Annie, “want zometeen moet het licht uit. En ik heb liever geen foto als ik mijn bril op heb. Recht in het gezicht hoeft ook niet. Meer zo van de zijkant, zeg maar. En doe je ook aan het retoucheren van foto’s?”
Pietjes
Na de fotosessie zet Annie haar bril weer op en neemt de lijst met wedstrijdbijzonderheden door. Er is een minuut stilte voor de slachtoffers van de aanslagen in Parijs, NAC heet vanavond zeshonderd veteranen welkom, FC Den Bosch heeft 237 supporters meegenomen en in de rust mogen kinderen verkleed als Pietjes strafschoppen nemen.
De perschef voorziet Annie iedere wedstrijd van alle wedstrijdinformatie en spreekteksten. Als hij weer is vertrokken, oefent ze hardop de lastige namen in de opstelling van FC Den Bosch: Denis Pozder, Ayrton Statie, Bassou Boulghalgh. Collega’s Marjo en Jack helpen waar nodig om de juiste uitspraak van iedere naam te achterhalen. Annie zet haar bril weer af. “Vroeger, toen ik net begon, zat ik thuis te oefenen op alle namen van de spelers. Maar nu zit ik er niet meer mee als ik de naam van een tegenstander fout uitspreek. Jammer dan.”
Wedstrijdbal
Een kwartiertje voordat er wordt afgetrapt, slingert Annie haar eerste omroepbericht door de speakers: “Feestcafé ’t Stammeneke is sponsor van de derde helft. Bij een eindstand van 3-0 krijgt u vanavond de gehele avond tien procent korting op alle dranken in dit café. Tot ziens bij ’t Stammeneke!” Zodra de microfoon uit staat, voegt ze eraan toe: “Dit zijn meer teksten voor wielerrondes, toch?”
Hierna komt het welkomstwoord voor de veteranen. “Samen danken wij jullie voor onze vrijheid”, even later gevolgd door de opstellingen van beide elftallen. “Wie sponsort de wedstrijdbal?” vraagt ze tussendoor aan Jack. Hij zoekt het snel op. “Balsponsor: Verholen Infra B.V.” “De wedstrijdbal wordt gesponsord door Verholen Infra BV”, herhaalt Annie. “Dames en heren, jongens en meisjes, wij wensen u een prettige wedstrijd.”
Oud-NAC
Het Brabantse treffen staat op het punt van beginnen. Toeschouwers lopen gehaast de trap op naast de omroepcabine, maar vergeten daarbij niet om Annie hartelijk te groeten. Duimen worden opgestoken, kushandjes worden gegeven. “Het is heel veel oud-NAC wat hier naar boven loopt”, legt Annie uit. “En het zwaait allemaal. Mooi, toch?”
Na een kwartiertje spelen komt NAC op voorsprong. “Volgens mij was het Ars,” zegt Annie. Vanaf het veld bevestigt collega Ad de naam van de doelpuntenmaker, die terstond door Annie in het zonnetje wordt gezet. “1-0 voor NAC, gescoord door aanvoerder Sjoerd Ars.” Ze zucht. “Met zo’n korte naam als Ars kan ik niet lekker uithalen, hè. Da’s wel weer jammer.”
Wat dat betreft heeft Annie ook met de maker van de 2-0 weinig geluk. Joey Suk scoort in de 29ste minuut en Annie haast zich naar haar microfoon. Ze was zojuist even naar buiten gegaan voor een sigaretje. Met vooruitziende blik, zo bleek, want net van tevoren zei ze nog: “Ik ga even roken, dan scoren ze meestal.” Ze ploft op haar stoel en roept om: “…doelpuntenmaker Joey Suk.” Weer een korte zucht. “Suk. Tja, Suk. Nu kon ik weer niet lekker uithalen.”
In de tweede helft klinkt ‘De Stem van NAC‘ nog bij een aantal wissels en bij het derde doelpunt van de Bredanaars, wederom gemaakt door aanvoerder Ars. Tegen het eind van de wedstrijd kan Annie een geeuw niet onderdrukken. “Nee, niet opschrijven, dat niet opschrijven”, gilt ze. “Ik was er vanmorgen al om half zeven uit, hè. Haren wassen, föhnen, enzovoort. Als ik naar NAC moet, dan doe ik dat allemaal.”
Red NAC
In de rust vertelt Annie dat ze in het verleden ook wel eens commercials heeft ingesproken. “Dat was voor een of andere piratenzender met reclame van bedrijven uit de buurt. ‘Cafetaria De Rode Roos in de Halstraat’, las ik dan voor. En dan zat er iemand bij die begon te roepen: ‘Dat moet zwoeler, dat moet zwoeler’.” Ook verleende ze jaren terug haar medewerking aan de inzamelingsactie ‘Red NAC’. “Voor een tientje kon je toen mijn stem downloaden voor op de TomTom.” Ze moet haar verhaal onderbreken, want de tien procent korting van Feestcafé ’t Stammeneke dient nog eens te worden omgeroepen, net als de actie van Suntip.nl met kans op een gratis zonvakantie ter waarde van duizend euro.
Feestcafé ‘t Stammeneke
Na de melding van twee minuten extra speeltijd zit het er bijna op voor Annie. “Dames en heren, de 3-0 eindstand betekent dat Feestcafé ’t Stammeneke op u wacht voor de derde helft: tien procent korting!” Om exact 21.56 uur zet Annie haar microfoon uit. “Ik ben er klaar mee. Kom, we gaan wat drinken.”
De eerste stop is de perskamer, maar daar is zojuist enige paniek uitgebroken: het bier is op. Er is nieuwe voorraad onderweg, zo wordt de aanwezigen telkens opnieuw verzekerd. Annie blijft er kalm onder. Ze bestelt iets fris en neemt terloops complimenten in ontvangst van FOX Sports-commentator Onno Hansum.
Het Gezicht van NAC
Het volgende adres is ‘De Parel van het Zuiden’, een sponsorruimte op de begane grond. Daar drinkt Annie een biertje, terwijl ze door zowat iedereen wordt aangeklampt. “Hé, Annie”, “Ha, Annie”, “Hoi, Annie”. Annie van Hooijdonk blijkt niet alleen De Stem, maar zo ongeveer ook Het Gezicht van NAC. “Annie is het échte NAC”, weet voormalig doelman Jelle ten Rouwelaar. “Miss NAC, dat is Annie”, voegt een trouwe NAC-supporter eraan toe. “En ze heeft een stem die zich als een engeltje in je hoofd nestelt. Schrijf dat maar op.”
Dit artikel van schrijver Eus Roovers verscheen eerder in Staantribune #5, na te bestellen in de webshop.