Op 8 mei, iets voor 02.30 uur, is Evie van de Wier-Roebuck geboren. Een wolk van een baby. Amper negen dagen oud kan haar lokale voetbalclub Bathgate Thistle promoveren en als kleine gloryhunter mag ze dat niet missen.

Het probleem is alleen dat ze misschien met negen dagen nog wat te jong is om al te vincken. Zelfs de meest hardcore vinckers die ik ken, waren er niet zo vroeg bij. We hadden al een keer met haar gewandeld en dat vond ze leuk, maar een uurtje of twee buiten leek wat te lang.

Babymaffia

Om uit te zoeken of het niet gevaarlijk is om een paar uur naar buiten te gaan, slinger ik het internet aan. Wie denkt dat voetbalsupporters elkaar online naar het leven staan, is nog nooit in Facebookgroepen of op fora van moederkloeken geweest. Het is de online Gazastrook waar de haat van het scherm afspat.

De een adviseert om pas na twee weken na buiten te gaan, terwijl een ander vindt dat je het huis al meteen kunt verlaten, want dat is gezond voor de baby. Deze verschillende meningen worden niet gewaardeerd en het tweetal maakt elkaar daarna kapot waarbij elkaars kapsels, kledingstijlen en kinderen door de mangel gaan.

Gloryhunters

Aangezien de adviezen zoveel verschilden, besloot ik mijn gevoel te volgen. Ik stelde mijzelf de vraag “Wil Evie Bathgate Thistle zien promoveren?” en daarop was maar een antwoord mogelijk: ja, want anders zal ze het mij nooit vergeven als ze ouder is.

Nu moest ik dit idee nog langs Evie’s moeder Kirsty loodsen. Verrassend snel kreeg ik akkoord. Sterker nog, ze wilde ook mee. Wat een gloryhunter! In de zeven jaar dat wij in Bathgate wonen, is ze nog nooit op Creamery Park geweest, maar nu er succes aan zit te komen ineens wel.

Checklist

Waar vincktrips normaal bestaan uit in de auto stappen en naar de ground rijden, moet er nu een hele checklist worden afgevinckt: kinderwagen, luiers, slabbertje, speen, flesje melk, extra trui, klepperhoedje tegen de zon en vochtige doekjes. Uiteraard kwamen we te laat bij Creamery Park aan.

Waar normaal slechts vijftig man komt kijken naar Bathgate Thistle, zijn er vandaag meer dan tweehonderd. “Als je wint, heb je vrienden”, zongen Herman Brood en Hennie Vrienten ooit en dat is een waarheid als een koe.

West Calder United

Bij een overwinning is Bathgate Thistle zeker gepromoveerd, maar het mag zelfs gelijkspelen of verliezen, zolang West Calder United maar niet wint van Dalkeith Thistle. Het zorgt ervoor dat iedereen meer bezig is met die wedstrijd daar dan deze in Bathgate. Als we doorkrijgen dat Dalkeith Thistle op voorsprong is gekomen, klinkt er gejuich.

Gelukkig maar, want hier in Bathgate lijkt het nergens op. Doordat het amper heeft geregend de afgelopen weken, is het veld kurkdroog en harder dan beton. De uitgedroogde grassprieten zien eruit als naalden. Over de grond spelen is geen optie, wat ervoor zorgt dat we negentig minuten matig hoofball zien.

Pitch invasion

Evie maakt het allemaal weinig uit. Ze weet dat de tussenstand in West Calder gunstig is en sabbelt rustig verder op haar speen. Ik heb zelden iemand gezien die zo overtuigd is dat het allemaal wel goed zal komen, ondanks dat hier op Creamery Park in nog geen honderd jaar gescoord gaat worden.

De bottlers van West Calder verliezen en daardoor maakt de 0-0 hier in Bathgate niets uit. Ik bedenk mij geen moment en doe met kinderwagen en al mee aan de pitch invasion. Evie schrikt even van de blauwe rook van de enige ultra van Bathgate, maar geniet daarna van de eerste veldbestorming in haar leven. Hopelijk is dit een voorbode van veel toekomstig succes voor haar clubs.