Na vier boeken over voetbalsteden is het tijd om mezelf weer eens uit te dagen. En hoe doe je dat beter dan met een queeste. Maar wat voor queeste? Ga ik de Heilige Graal vinden met een Monty Python-esque gezelschap? Een ring vernietigen met een pervers rariteitenkabinet? Of een prinses bevrijden door een draak neer te steken (mijn naam heb ik in ieder geval mee)? Neen, ik kies lafjes voor een voetbalqueeste. Mijn doel is om een seizoen lang de FA Cup te volgen en in ieder van de veertien rondes minstens één wedstrijd te bezoeken. Van Whickham naar Wembley.
De vraag over welke club nu de grootste FA Cup-giantkiller aller tijden is, houdt de mensheid al decennia bezig. Sinds de FA Cup in 1925 haar huidige opzet kreeg, is het acht keer gebeurd dat een non-leagueclub een team uit de hoogste divisie versloeg. Dat is niet vaak, maar cupshocks mogen ook niet te vaak plaatsvinden, omdat anders het toernooi niet serieus te nemen is. In Frankrijk gebeurt het bijvoorbeeld zo vaak dat ik mij afvraag wat de waarde van de beker daar überhaupt is.
Dit waren de acht bekerstunts
1948: Colchester United – Huddersfield Town 1-0
1949: Yeovil Town – Sunderland 2-1
1972: Hereford United – Newcastle United 2-1
1975: Burnley – Wimbledon 0-1
1986: Birmingham City – Altrincham 1-2
1989: Sutton United – Coventry City 2-1
2013: Norwich – Luton Town 0-1
2017: Burnley – Lincoln City 0-1
De vele kenners vinden dat er twee voor de grootste stunt in aanmerking komen: Yeovil Town en Hereford United. Meestal komt Hereford United als winnaar uit de bus, maar Phil Annets (die een statistiekenboek over 150 jaar FA Cup schreef) en Paul Garrison (schrijver van het boek Giant Killers over, je raadt het al, giantkillers) vinden dat het Yeovil Towns overwinning op Sunderland moet zijn.
Zege op Sunderland
De belangrijkste reden die zij daarvoor aandragen, is dat Sunderland in 1949 hoger werd aangeslagen dan Newcastle United in 1972. De Mackems (Sunderland) eindigden ook al achtste in de competitie, tegenover een elfde plek voor de Toons (Newcastle). Sunderland werd destijds ook ‘The Bank of England Club’ genoemd vanwege de hoge transfersommen die het destijds betaalde. Len Shackleton, op dat moment de duurste speler ter wereld, was door Sunderland gekocht van Newcastle.
Daarnaast was Yeovil Town in 1949 slechts een middenmoter in de Southern League op het moment dat het won van de Mackems. De Glovers werden in 1948-1949 slechts achtste. Hereford United was in 1972 daarentegen een topclub in dezelfde Southern League en eindigde de competitie als tweede.
Voor mij genoeg reden om naar Yeovil Town – AFC Bournemouth af te reizen. Het was sowieso een bijzondere wedstrijd, want de Glovers (Yeovil) wonnen als non-leagueclub al twee keer eerder van Bournemouth in de FA Cup. Daarnaast heeft het nog negentien scalps van profclubs in de prijzenkast staan, een record. Een 22ste kwam er overigens niet bij, want de Cherries namen geen risico. Er werd een sterk team opgesteld en AFC Bournemouth won zakelijk met 1-3. Maar ik ging tevreden naar huis met een verhaal over die wonderlijke dag in 1949.
