We leven in een tijd dat de FIFA-franchise (tegenwoordig EA Sports FC) nog zo’n beetje de enige voetbalgame is die er toedoet. Oké, Pro Evolution Soccer is er ook nog en ik reken de voetbalmanagergames ook niet mee. Dat is slecht nieuws voor de makers van andere voetbalgames. Namen van spelers verbinden aan voetbalgames, zoals in de jaren ’00, is er niet meer bij. Commercieel gezien is voor voetballers (en clubs) alleen FIFA nog interessant. Hoe anders was dat met spelers en ‘hun’ voetbalgames in de jaren ’00.
Net zoals in de jaren tachtig en negentig werden er ook in de jaren ’00 voetbalgames uitgegeven waarop de namen van voetballers prijkten. Dat duurde echter niet lang, want de hegemonie van de FIFA-games deed na de eerste jaren van het nieuwe millennium de stroom aan veel andere voetbalgames behoorlijk opdrogen.
Of het nu een goede keuze was of niet van de voetballer/coach in kwestie om zijn naam te verbinden aan een game: het heeft door de jaren heen prachtige (cult)games opgeleverd. Vol hilarische fouten, foutieve informatie, bizarre gameplay en heerlijke covers.
Managergames
In het nieuwe millennium was O’Leary Manager (2000) de eerste voetbalmanagergame waarop een naam prijkte van een bekendheid, namelijk die van David O’Leary, destijds manager van Leeds United. In Nederland werd de game uitgegeven als Co Adriaanse Soccer Manager. Het is de tweede game met zijn naam, na Co Adriaanse Football World Manager eind jaren negentig. O’Leary benutte het hoogtepunt van zijn faam ten volle, gezien ook de uitgave van David O’Leary’s Total Soccer datzelfde jaar. Datzelfde deed Mia Hamm, die haar naam ook aan een tweede game gaf: Mia Hamm Soccer Shootout.
Daarna volgden er drie uitgaves van Alex’ Ferguson’s Player Manager (2001-2003). In Frankrijk werd de 2001-versie hiervan uitgebracht als Guy Roux Manager, dat jarenlang een populaire franchise bleef in het land. Ondanks dat het de ene keer een Franse Championship Manager-versie betrof en de andere keer een regelrechte kopie van Alex’ Ferguson’s Player Manager. In 2001 kwam ook Ally McCoist Director of Football uit, een jaar later gevolgd door Gianluca Vialli’s European Manager.
Sven-Göran Eriksson verbond in 2002 zijn naam aan zowel een voetbalgame als een managergame: Sven Goran Eriksson’s World Manager en Sven-Goran Eriksson’s World Cup Challenge. Die laatste werd in Frankrijk dan weer uitgebracht als Marcel Desailly Pro Football, dat op zijn beurt ook verkrijgbaar was op mobiel als Marcel Desailly Pro Soccer.
Ronaldo (de echte) kwam in het nieuwe millennium met Ronaldo V-Football. De game viel vooral op omdat het een van de weinige games was met de naam van een voetballer erop die wel als positief werd ervaren. Daarna volgde David Beckham met zijn David Beckham Soccer in 2001 en Go! Go! Beckham! Adventure on Soccer Island in 2002. Die laatste is overigens een Mario-achtige platformgame die niks met voetbal te maken heeft. In hetzelfde jaar verschenen ook nog Zidane Football Generation en Steven Gerrard’s Total Soccer. Die laatste was in Duitsland bekend onder de naam Alexander Zickler Total Soccer 2002 en in Frankrijk als Marcel Desailly: Football Advance.
Chris Kamara
Een van de meest opvallende namen in de voetbalgames is tenslotte die van Chris Kamara. Kamara bouwde na zijn niet al te bijzondere voetbalcarrière aan een loopbaan als tv-commentator, waarbij dit fragment nogal viral ging. Kamara viel blijkbaar zoveel op dat gameproducent Pixel Storm op het ‘geniale’ idee kwam om zijn naam te verbinden aan hun game Chris Kamara’s Street Soccer (2000). Het is een groot mysterie waarom juist zijn naam aan deze game verbonden is. Behalve dat hij het commentaar mocht inspreken, dat louter bestaat uit een aantal willekeurige, losse kreten. Overigens had hij dat beter niet kunnen doen, want het is een gedrocht van een game die regelmatig voorbijkomt in lijstjes met de slechtste voetbalgames ooit. En dat is terecht, als je weet dat de game meldt dat Praag in Noorwegen ligt.
FIFA blijft over
Zijn er tenslotte heel toevallig ook nog Nederlanders die hun naam aan een game hebben gegeven? Behalve de twee games van Co Adriaanse vond ik er eentje. Edgar Davids Street Soccer, een simpele mobiele game uit de tijd dat gamen op je mobiel net nieuw was.
Na die eerste jaren van het nieuwe millennium was het snel over met voetballers die hun naam verbonden aan games. De generatie van Beckham, Owen, Ronaldo, Gerrard en Zidane was voorlopig de laatste generatie met games waar hun eigen naam aan verbonden was. Daarna bleek meedoen aan de FIFA-games, op welke manier dan ook, een stuk lucratiever voor zowel clubs als spelers.
De trend van bizarre voetbalgames en games vernoemd naar voetballers begon in de jaren tachtig en werd voortgezet in de jaren negentig. Voor de verzamelaars: een aantal van deze jaren voetbalgames ‘van voetballers’ uit de jaren ’00 zijn nog te vinden via Marktplaats of Bol.com.