Bucketlist: een lijst met dingen die iemand nog gedaan wil hebben voordat hij sterft, voordat hij de ‘pijp uitgaat’ of in het Engels: before they kick the bucket. Voor veel voetballiefhebbers, groundhoppers of voetbalromantici is er één wedstrijd die hoog op dat lijstje staat. Protestants tegen katholiek, groen tegen blauw, Rangers vs Celtic, oftewel: The Old Firm.
Al sinds onze eerste wedstrijd op het Britse continent praten we over de Derby der Derby’s. Maar liefst zeven jaar later verder besluiten we de daad bij het woord te voegen, of zoals de Britten zeggen: if you talk the talk, you have to walk the walk. The Old Firm van 3 april 2022 staat sinds september 2021 rood omcirkeld in de agenda’s. Deze wedstrijd moet en zal bezocht worden.
Aangezien corona ons groundhopleven twee jaar flink in de weg heeft gezeten, is het nog wel even spannend of de wedstrijd überhaupt bezocht kan worden. Vanaf maart staan echter alle seinen op groen en op zaterdag 2 april landen we (drie Westfriezen en een Volendammer) tegen het middaguur op Glasgow Airport. Omdat de Old Firm op zondag wordt gespeeld, kan de zaterdagmiddag besteed worden aan het bezoeken van een andere leuke wedstrijd of ground.
Motherwell – St. Mirren
Al snel valt de keuze op Motherwell, een middenmoter uit het Schotse Premiership, op een halfuurtje rijden vanaf Glasgow. De club krijgt St. Mirren op bezoek. Motherwell, waar de Nederlandse spits en voormalig stucadoor Kevin van Veen in de spits staat, werkt zijn thuiswedstrijden af op Fir Park, een verrassend leuk stadion met vier verschillende tribunes en een prima sfeertje. De hoofdtribune van Fir Park is een plaatje. Plastic zitjes worden afgewisseld met houten klapstoeltjes en voor de handvol bobo’s die er rondlopen, zijn er leren, bijna bioscoopachtige zetels.
De away-stand achter het doel is een flinke met maar liefst twee ringen waar bijna vijfduizend plaatsen beschikbaar zijn. Bijzonder is ook dat de kleedkamer van de uitspelende ploeg gevestigd is onder deze tribune. Zodoende moeten de spelers de tribune op lopen, langs hun eigen fans, om de kleedkamer te bereiken. St. Mirren had deze wedstrijd niet bijzonder veel fans mee, maar wanneer Rangers of Celtic op bezoek komen, is deze tribune ongetwijfeld afgeladen vol en dat moet toch een bijzondere tocht zijn voor de spelers.
Voetbalgekke vader
Zowel voor als tijdens de wedstrijd ben ik in gesprek met een trotse vader die zijn zoon heeft meegebracht naar de wedstrijd. Volgens eigen zeggen speelt zoonlief in de youth academy van Motherwell en duurt het niet lang meer voordat hij zijn debuut zal maken in het eerste elftal. Sterker nog, deze voetbalgekke vader heeft er vijfhonderd pond op ingezet dat het ook daadwerkelijk zal gebeuren.
De wedstrijd zelf is een prima opwarmertje voor de Old Firm. Motherwell wint met 4-2 en ook Kevin van Veen kan terugkijken op een goed optreden. Na afloop bezoeken we de vlakbij het stadion gelegen Club100 voor een paar pints en wat gezelligheid. De veelal oudere Schotse bezoekers zijn enorm spontaan en geïnteresseerd in ons bezoek aan Schotland en bieden ons gelijk een plek aan hun tafel aan. Als we vertellen dat we ook de Old Firm bezoeken, is het helemaal feest. Volgens alle aanwezigen is er letterlijk geen wedstrijd in de wereld die te vergelijken is met deze clash. “Believe me, the atmosphere will be absolutely electric”, zegt een van de gastvrije Schotten.
Ibrox
Na een zaterdagavond vol vertier in het nachtleven van Glasgow is het de volgende dag eindelijk zover: matchday! Om te voorkomen dat beide supportersgroepen volkomen laveloos het stadion betreden, wordt de wedstrijd om 12.00 uur gespeeld. Heel veel tijd om voorafgaand aan de aftrap een pub te bezoeken, hebben we niet en daarom besluiten we een rondje te lopen rondom het magistrale Ibrox.
De Bill Struth Main Stand is pure stadionporno met zijn indrukwekkende rode bakstenen gevel. De straat waaraan deze stand ligt, is ondertussen bezaaid met Rangers-fans, doedelzakspelers en veel kraampjes met 101 verschillende sjaaltjes en vlaggen met allerlei pro-Rangers-, maar ook pro-Brittannië-uitingen.
Michael Mols
Michael Mols loopt net als ons ook een rondje rondom het stadion, met als enige verschil dat hij elke meter moet stoppen voor een selfie en een praatje. Nog altijd een legend in het blauwe gedeelte van Glasgow.
De aftrap nadert en we besluiten onze plekken op te zoeken op de eerder geroemde Main Stand. De Celtic-fans zijn op dat moment allemaal al binnen. Al valt het aantal erg mee, aangezien er vandaag slechts zevenhonderd aanwezig zijn, terwijl dat er traditioneel gezien (voor 2019) altijd rond de zevenduizend waren. Zevenhonderd of zevenduizend, de Celtic-fans zijn vocaal altijd aanwezig en dat is voor en tijdens deze Old Firm niet anders.
Als beide teams het veld betreden voor de aftrap gaat het he-le-maal los op de tribunes. Het Simply the Best schalt uit duizenden kelen en de sfeer druipt van de tribunes af. Iedereen, maar dan ook letterlijk iedereen zingt, schreeuwt of scheldt de longen uit zijn lijf. Nu hopen op een vroege goal van Rangers-zijde en ja hoor, we worden op onze wenken bediend. Na twee minuten is het Aaron Ramsey die Ibrox laat klaarkomen van vreugde (1-0). Wat een ongelooflijke start! Vijf minuten later is het echter de beurt aan het uitvak om te ontploffen, als de gelijkmaker valt.
Glasscherven op het veld
De eerste helft is een heerlijk gevecht, volop strijd, spijkerharde kopduels en vliegende tackles. Helaas voor alles dat een blauw hart heeft, komt Celtic vlak voor rust op een 1-2-voorsprong. De rust zelf wordt met vijf minuten verlengd omdat er glasscherven worden gevonden in het doelgebied, waar Celtic-keeper Joe Hart de tweede helft zijn doel moet verdedigen. Een groep glasrapers zorgt ervoor dat de rust niet al te lang duurt en iedereen hoopt vervolgens op net zo’n spectaculair begin als tijdens de eerste helft.
De tweede helft is helaas een stuk minder explosief en kenmerkt zich vooral door enorm veel gescheld van Rangers-zijde. Een Conor McGregor look-a-like twee rijen achter ons, vuurt zijn ploeg continue aan met een scheldkanonnade. “Hurry up, you fucking empty head” is zo’n beetje het meest vriendelijke wat uit zijn mond komt.
Smetje op de wedstrijd
Rangers probeert de tweede helft wel een gelijkmaker te forceren, maar wordt nauwelijks gevaarlijk en Celtic gelooft het wel. Het uitvak viert een feestje en opvallend genoeg verlaten veel Rangers-fans al enkele minuten voor het laatste fluitsignaal het stadion. Toch wel een klein smetje op deze verder heerlijke kraker. Na de wedstrijd is het tijd voor de pub, een goed restaurant en een gezellige zondagavond in het Schotse nachtleven. Het weekend wordt zoals gewoonlijk geëvalueerd op de terugweg in het vliegtuig.
Is de Old Firm een must do voor voetballiefhebbers? Honderd procent! Maar probeer het zeker te combineren met een bezoek aan een kleinere club, zoals bijvoorbeeld Motherwell, en duik zeker in het gezellige Schotse pub- en uitgaansleven. Als je deze ingrediënten toelaat, heb je gegarandeerd een topweekend in Glasgow.
