John van Dijk, voormalig voorzitter van ‘verdwenen profclub’ SVV, is gisteren op 78-jarige leeftijd overleden. De Rotterdammer begon met zijn vader de Rotterdamse Taxicentrale en werd later de grootste Mercedes-dealer van de regio Rijnmond. Ook was Van Dijk een groot voetballiefhebber. Hij was jarenlang sponsor van Feyenoord en redde eind jaren tachtig het zieltogende SVV van de ondergang.
De Schiedamse profclub werd in 1990 met Van Dijk aan het roer en het technische duo Dick Advocaat en Wim Jansen kampioen van de eerste divisie. Na een jaar in de eredivisie fuseerde de club met Dordrecht’90 en weer een halfjaar later stopte Van Dijk ermee, wat de ondergang van SVV betekende. Een fragment uit ons (inmiddels uitverkochte) boek Verdwenen Profclubs:
SVV worstelt in 1988 om het hoofd boven water te houden. De toeschouwersaantallen zijn laag. De thuiswedstrijden op Harga trekken incidenteel meer dan duizend toeschouwers, maar duels voor vijfhonderd man publiek zijn geen zeldzaamheid. Sportief speelt SVV op dat moment al jaren geen rol van betekenis meer in de eerste divisie. Sponsors lopen evenmin warm voor de lokale profclub. Een naderend faillissement eind jaren tachtig komt zodoende niet uit de lucht vallen. De club heeft een schuld van 450.000 gulden en een liquiditeitstekort van 75.000 gulden. De gemeente wil niets weten van profvoetbal en houdt zich afzijdig van elke reddingspoging. De industrie in de havenstad is door de jaren heen flink geslonken en de bedrijven die er zijn, voelen er niets voor om de portemonnee te trekken. Supporters zamelen weliswaar wat geld in, maar dat ‘tientjeswerk’ is niet voldoende.
Mercedes-auto’s
Henk Salari, die als speler zijn gehele loopbaan SVV trouw blijft, stapt hierop met ploeggenoot Hans Loovens en de toenmalige trainer Jan van der Velden op John van Dijk af. Van Dijk handelt in Mercedes-auto’s en heeft samen met zijn dochter een grote showroom langs de snelweg A20. Het drietal denkt aan Van Dijk, omdat deze ondernemer vermogend is (jaaromzet op dat moment naar eigen zeggen honderd miljoen gulden) en affiniteit heeft met voetbal. Een alternatief reddingsplan is er ook niet. Bij een ‘nee’ lijkt het einde van de Schiedamse Voetbal Vereniging een zekerheid.
Amateurclub
“SVV was eigenlijk een profclub met de karaktertrekken van een amateurclub. Je kende bijna iedereen op de club, zowel bestuurders als supporters, en je maakte met iedereen een praatje. Het ging mij meer om de club zelf dan om het eerste elftal. Ik zie nu nog mensen op de club lopen, met een wandelstok, die ten tijde van het aanstaande faillissement stonden te huilen. Voor die mensen doe je het”, vertelt Salari in Staantribune nummer 15.
Bankbiljetten
“We waren al bij andere ondernemers geweest. Sommigen betaalden wat, sommigen niets. Ze adviseerden ons aan te kloppen bij Van Dijk. We stapten zijn showroom in de Spaanse Polder (industrieterrein langs de A20, op de grens tussen Rotterdam en Schiedam) binnen en moesten even wachten. We werden door zijn secretaresse naar een kamer geleid. Bij het openen van een van de kantoordeuren door deze dame zag ik tot mijn grote verbazing een tafel die tot het plafond met Nederlandse bankbiljetten was bedekt. Johns secretaresse trok in een reactie snel de deur weer dicht en verzocht ons in een andere kamer plaats te nemen. Al met al ging John van Dijk in op ons verhaal en kon het faillissement ternauwernood afgewend worden”, aldus de oud-speler, die de redding “een miraculeuze Houdini-act” noemt.
Feyenoorder
“Van Dijk had niets met SVV”, vervolgt Salari. “Hij was Feyenoorder in hart en nieren, maar omdat er tussen die club en hem iets was voorgevallen en hij zich in zijn eer aangetast voelde, stak hij rancuneus zijn geld in SVV. Zo ijdel en trots was John dan ook wel weer. Overigens ging het mij niet eens om het behoud van profvoetbal, maar door het faillissement dreigden ook de jeugd- en amateurtak van de club te verdwijnen. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Toen Van Dijk erin was gestapt, wilden ineens ook andere ondernemers uit Schiedam en Rotterdam investeren in SVV. Daar heb ik een beetje een vieze smaak in de mond aan overgehouden. Ik heb ze in een interview ooit eens ‘strontvliegen’ genoemd. Werden ze boos op mij, maar dat deed me niets. Toen SVV gered was, wilden ze er opeens bij horen. Daar kon ik niet goed tegen.”
Uit: het (inmiddels uitverkochte!) boek Verdwenen Profclubs, verbonden door de ondergang van Martijn Schwillens, hét boek over de clubs die sinds 1991 uit het betaaldvoetbal in Nederland zijn verdwenen: Haarlem, FC Wageningen, SVV, Veendam, VC Vlissingen/VCV Zeeland, RBC en AGOVV.
Foto header: Marco Magielse