Het oudje was stram en versleten, maar nog altijd in staat zijn taak te vervullen. Desondanks werd een eindje verderop zijn kist al in elkaar getimmerd. Dat was een beetje de situatie tijdens de laatste open dag van NAC in het stadion aan de Beatrixstraat.
Terwijl aan de vooravond van seizoen 1995-1996 duizenden supporters van NAC zich op hun vertrouwde plek meldden aan de Beatrixstraat voor wat standjes met supportersartikelen, bier en handtekeningen, werden in een ander deel van Breda de eerste stappen gezet naar een nieuw stadion. De befaamde autosloper was nog actief en de bouwvakkers waren nog vooral met funderingswerkzaamheden bezig, maar toch.
Het was een volslagen vergeten reeks negatieven die ik een paar weken geleden opduikelde uit een stoffige doos. Dat laatste jaar legde ik het oude stadion vast. Maar ik ging ook regelmatig een kijkje nemen bij de werkzaamheden in Breda-West. Aan de rand van Tuinzigt, de inmiddels beroemde volksbuurt.
Dat het oude en het nieuwe stadion ooit op één filmpje waren gevangen, was me volledig ontschoten. Het geeft een mooi beeld van een voor NAC bijzondere periode. Het is inmiddels een wereld die we ons niet meer kunnen voorstellen, nog maar zo’n 25 jaar later.
