De Duitse spits Olaf Marschall is een van de acht voetballers die heeft gespeeld in het tenue van beide nationale elftallen van Duitsland. Afkomstig uit een kleine provinciestad in voormalig Oost-Duitsland, groeide de bescheiden Marschall uit tot voetbalgod in Kaiserslautern door het historische kampioensjaar 1997-1998 onder König Otto.
Olaf Marschall zag ik voor het eerst in actie tijdens de Duitse voetbalsamenvattingen van seizoen 1993-1994, waarin Dynamo Dresden het vege lijf moest redden en daarin, ondanks een aftrek van vier punten, glansrijk slaagde. Marschall had met elf doelpunten een groot aandeel in het Klassenerhalt. Maar Marschall was toen al geen onbekende.
Als spits van Lokomotiv Leipzig had hij al furore gemaakt in de Oost-Duitse competitie. Op 13 mei 1987 stond hij in de finale van de Europa Cup II tegen Ajax. Marco van Basten maakte die avond het enige doelpunt.
Beslissend
Voor die elf doelpunten van Dynamo Dresden in seizoen 1993-1994 had de spits maar 19 wedstrijden nodig gehad. Marschall was een deel van het seizoen geblesseerd, maar als hij speelde, was de aanvaller vaak beslissend voor de ploeg. Dat wist trainer Sigfried Held. Als coach van Admira Wacker had hij de spits terug meegenomen naar voormalig Oost-Duitsland.
In Oostenrijk speelde hij sinds de Wende drie seizoenen, na een start in de jeugd van Chemie Torgau in zijn geboortestad en zeven seizoenen bij Leipzig. Daar had hij in 1983 als 17-jarige zijn debuut gemaakt in een wedstrijd tegen rivaal Dynamo Dresden en meteen gescoord.
Bij zijn debuut in de Bundesliga tien jaar later, was Marschall opnieuw trefzeker. Nu tégen zijn voormalige werkgever, die ondertussen VfB Leipzig heette. Marschall scoorde meteen maar drie keer. De cirkel was rond. En voor Marschall begon de voetbalcarrière in het verenigde Duitsland, die tot 2002 zou duren.
Bundesliga
Na één seizoen werd Marschall door Dresden voor drie miljoen Deutsche Mark verkocht aan 1. FC Kaiserslautern, de club die in het seizoen ervoor als tweede was geëindigd in de Bundesliga. Ook in de jaren erna draaide Kaiserslautern mee in de subtop, tot er in seizoen 1995-1996 van alles misging en de club het hele seizoen tegen degradatie streed. Die volgde toch, hoewel een week na de degradatie wel nog de DFB-Pokal werd gewonnen. Een unicum voor een degradant. Marschall speelde wegens blessures maar ongeveer de helft van de wedstrijden, net als het jaar erop in de 2. Bundesliga, waarin onder trainer Otto Rehhagel met de titel meteen weer promotie werd afgedwongen.
Kopfstark
Het seizoen in augustus 1997 begon voortvarend voor Kaiserslautern, met een verrassende 1-0-zege bij Bayern München. Ook Marschall begon lekker, met doelpunten tegen Hertha BSC en Schalke 04. Na een paar speelronden stond de ploeg van Rehhagel alleen aan kop en gaf die leidende positie niet meer af. Marschall, altijd opvallend met zijn jaren-negentigkrullen – ergens tussen bos en matje in – was kopfstark en goed voor meerdere doelpunten met zijn hoofd.
Maar ook intikkers na snelle aanvallen behoorden tot zijn specialiteit. In de uitwedstrijd in november tegen Borussia Mönchengladbach raakte Marschall geblesseerd aan een knie en was er enkele maanden uit. Pas in april wist hij weer te scoren. Enkele weken later volgde zijn absolute hoogtepunt in de thuiswedstrijd tegen Mönchengladbach.
Fussballgott
Kaiserslautern was na drie gelijke spelen en een nederlaag veel van zijn voorsprong kwijtgeraakt en een zege op de Borussen was noodzakelijk. De bezoekers stonden echter al snel op 0-1 en vlak voor rust zelfs op 0-2. Marschall schoot met de laatste actie van de eerste helft de aansluitingstreffer erin. Met een intikker uit de rebound zorgde hij voor de gelijkmaker. In blessuretijd leidde Marschall met een goed geplaatste kopbal – of was het eerder een gelukje met zijn schouder? – zijn ploeg alsnog naar de zege en was na enkele spannende weken met toenemende twijfel het geloof in de titel helemaal terug. Marschall heet vanaf dan Fussballgott op de Betzenberg.
Titel
Met een 4-0-zege op VfL Wolfsburg op 2 mei 1998 werd in de voorlaatste speelronde de titel gepakt. Een historische prestatie, nooit lukte het een Aufstieger om meteen ook kampioen in de Bundesliga te worden. De spits scoorde in de laatste drie speelronden nog vaker en komt tot 21 doelpunten, één minder dan de eveneens voormalige Oost-Duitser Ulf Kirsten.
Het seizoen erop zorgt Marschall met een heerlijke Fallrückzieher tegen Hertha BSC voor het doelpunt van het jaar. In Kaiserslautern is Olaf Marschall, die tot en met 2002 in het Fritz-Walter-stadion blijft spelen, voor eeuwig een voetbalgod.
Dit is een voorproefje uit Voetbalstad Berlijn, te bestellen in de Staantribune Webshop.