Glentoran is een fascinerende club. Ondanks dat het een middenmoter is in de weinig aansprekende Noord-Ierse competitie, krijgt de club iedere wedstrijd voetbalfans van het vasteland op bezoek. De Glens hebben namelijk een geweldig stadion, The Oval, en een fascinerende geschiedenis. In Staantribune #5 staat een artikel over deze club en hun derby tegen aartsrivaal Linfield. Maar het stadion kent ook dieptepunten. Zo werd The Oval verwoest bij een bombardement in 1941.
Maar buiten die derby is er nog zoveel te vertellen over deze club. Zo wordt vandaag herdacht dat het 79 jaar geleden is dat de Luftwaffe een bombardement uitvoerde op Oost-Belfast en The Oval platbombardeerde. Staantribune-lezer Nort van Schayik schreef een stuk over deze herdenking en het schuttershuisje dat nog altijd in het stadion staat.
Schuttershuisje
Enige tijd geleden bezocht ik Glentoran. Omdat de tijd te krap was om het centrum van Belfast te bezoeken, besloot ik ruim op tijd naar het stadion te gaan. Met nog anderhalf uur tot de aftrap, had ik tijd genoeg om een rondje in The Oval te maken. Eén ding viel mij meteen op: een oud, vierkant gebouwtje op de heuvel van het stadion. Ik had nog nooit iets gelezen over dit gebouw. Het bleek een oude bunker te zijn. Op een plakkaat stond dat de bunker een schuttershuisje uit de Tweede Wereldoorlog was. Mijn interesse was gewekt.
In de clubshop vroeg ik of iemand meer wist over dit gebouwtje. Ik bleek het net op tijd te vragen. In de nacht van 4 op 5 mei is het precies 75 jaar geleden dat Belfast en The Oval werden gebombardeerd. Een reconstructie.
Oorlog
In 1939 raakt Groot Brittannië in oorlog met Duitsland. De nazi’s proberen met nachtelijke bombardementen de Britten op de knieën te krijgen. In allerijl worden Britse steden voorzien van luchtafweersystemen. Zo ook in Belfast, al is de prioriteit niet hoog. Belfast ligt ver van de door de Duitsers bezette gebieden, waardoor de kans op een luchtaanval miniem is. Althans, dat denkt men. Voor de zekerheid bouwen de Noord-Ieren een tiental schuttershuisjes in Belfast, die worden uitgerust met lichte kanonnen. In een zoektocht naar strategische posities komt het leger bij The Oval uit.
The Oval is tegen een heuvel aangebouwd en bovenop die heuvel is een perfect uitzicht over heel Belfast. Glentoran ziet commerciële mogelijkheden en vraagt £1 per maand ter compensatie. De overheid denkt eerder aan £1 per jaar. Wat de onderhandelingen hebben gebracht is niet duidelijk, maar het schuttershuisje wordt eind 1940 wel gebouwd. De autoriteiten weten echter niet dat er maanden eerder al een Duits spionagevliegtuig over Belfast is gevlogen om de stad in kaart te brengen. Behalve de havens hebben de Duitsers ook andere strategische doelen aangemerkt. Zo ook het oliedepot van de haven, dat vlak naast het stadion van Glentoran ligt.
De nacht der verwoesting
Op 4 mei 1941 stijgen vanuit Frankrijk 205 vliegtuigen van de Luftwaffe op met het doel om Belfast te bombarderen. Onder perfecte weersomstandigheden verschijnen de vliegtuigen een aantal uur later aan de heldere hemel. In een mum van tijd staat Belfast, waaronder The Oval, in brand. De Duitsers zien het stadion aan als het oliedepot en bombarderen het stadion. De tribunes, kleedkamers en andere ruimtes van The Oval worden tijdens het bombardement met de grond gelijkgemaakt. Het enige wat bespaard blijft, is uitgerekend het schuttershuisje.
De dag erop likt Belfast haar wonden. Er zijn meer dan duizend doden te betreuren en nog meer mensen raken dakloos. Glentoran raakt niet alleen het stadion kwijt, maar ook alle bezittingen, zoals de tenues en alle trofeeën. Het bestuur stemt of de Glentoran niet beter kan worden opgeheven. Die stemming eindigt in 2-2, maar de voorzitter stemt voor het behoud van de club en een lange weg naar herstel wordt ingezet.
Diverse clubs zijn bereid om Glentoran te helpen. Zo schenkt Crusaders wedstrijdshirts en stelt Distillery FC zijn terrein beschikbaar. Ook wordt begonnen met de wederopbouw van het stadion en uiteindelijk keert Glentoran in 1949 terug naar The Oval. Die ziet er nagenoeg hetzelfde uit als voor het bombardement, alleen zonder hoofdtribune. Vanwege een tekort aan geld en staal wordt die pas in 1953 gebouwd. Sindsdien is er nauwelijks iets aan het stadion veranderd. Ook het schuttershuisje is onaangetast gebleven en staat nog op dezelfde plek als tijdens de verwoestende avond van 4 mei 1941. Vandaag de dag staat het schuttershuis nog altijd in The Oval.
In Final Whistle, hét fotoboek voor stadionliefhebbers van fotograaf Marco Magielse, wordt ruimschoots aandacht besteed aan The Oval. Het boek is alleen verkrijgbaar in de Staantribune Webshop.
