Als één club de belichaming is van Duitsland in de twintigste eeuw, dan is het de Dresdner Sportclub wel. De club werd gezien als een nazivereniging, een club voor de bourgeoisie, een jodenclub, communistenhaters/-vriendjes en als anti-conformistisch. Binnenkort begint een nieuw hoofdstuk voor Dresdner SC. Want na 102 jaar gaat het zijn enige constante factor verlaten, het Heinz-Steyer-Stadion.
Voor de kampioenschappen van DSC moeten we terug naar een donkere tijd, want de club won z’n vier hoofdprijzen uitgerekend in de jaren veertig. Supporter, jeugdtrainer en clubhistoricus Georg Wehse: “Het Duitse voetbal was voor de Tweede Wereldoorlog ingedeeld in regionale divisies. De winnaars daarvan streden tegen elkaar om de Duitse titel. Dresdner SC kwam uit in de Mitteldeutschen Verbandsliga.
Vanaf midden jaren twintig was het veruit de sterkste club in die divisie en in 1926, 1929, 1930, 1931 en 1933 won het steeds de titel. De Duitse titel, waaraan alle regionale kampioenen meededen, was echter steeds een stap te ver.”
Gauliga
Nadat de nazi’s de macht overnamen, kwamen er zestien Gauliga’s, waarvan de kampioenen streden om de titel. Wehse: “DSC won de Gauliga Sachsen in 1934 en vanaf 1939 zes keer op rij. In de jaren veertig was het samen met Schalke 04 de absolute topclub van Duitsland. De club won ook de beker in 1940 en 1941. Twee jaar later werd DSC voor het eerst landskampioen en in 1944 weer.
Het had met doelman Willibald Kreß en de aanvallers Richard Hofmann en Helmut Schön drie absolute topspelers in huis. Opvallend was dat ze alle drie geen nazi’s waren of lid van de NSDAP. DSC was geen echte naziclub, maar werkte wel mee met het regime. Zo werden aan het begin van de oorlog meteen alle bekers omgesmolten als bijdrage aan de wapenindustrie. Meer een symbolische daad dan echt noodzakelijk.
DSC had geluk dat de lokale partijleider groot voetbalfan was. Hij regelde dat spelers niet naar het front hoefden en voor DSC konden spelen. Dat was natuurlijk een groot voordeel voor de club die de laatste Duitse kampioen in de nazitijd werd.”
SG Friedrichstadt
Nadat de geallieerden Duitsland bezetten, moesten alle verenigingen voor 1 januari 1946 worden opgeheven, waaronder ook voetbalclubs. Wehse: “Eigenlijk is geen enkele Duitse voetbalclub ouder dan 1946. Veel clubs hebben ongeveer dezelfde naam als voorheen, maar geen enkele is precies hetzelfde. Dat was destijds een eis van de geallieerden. Dresdner Sport-Club werd SG Friedrichstadt, vernoemd naar de wijk.
De club had een andere naam, maar het waren dezelfde spelers, bestuurders en supporters als bij DSC. Na het opdelen van Duitsland lag Dresden in de Sovjet zone. In 1949 ontstond Oost-Duitsland en werd de DDR-Oberliga opgericht. Dertien van de veertien clubs in die competitie waren onderdeel van de overheid of gelieerd aan een overheidsbedrijf. De enige uitzondering was SG Friedrichstadt, dat een particuliere club was. Natuurlijk een doorn in het oog van de heilstaat, maar het mocht toch meedoen in dat debuutjaar.”
Lees de hele reportage van Joris van de Wier over Dresdner SC en het Heinz-Steyer-Stadion in Staantribune nummer 40, (na) te bestellen in de Staantribune Webshop. Of natuurlijk verkrijgbaar bij een abonnement, vanaf slechts € 49,95 voor zes nummers per jaar én andere voordelen.
