Uren kan ik ernaar kijken: een weergaloze plaat van Gennaro Ivan Gattuso, die tijdens AC Milan – Tottenham Hotspur ruziemaakt met Joe Jordan. Het Italiaanse oermens houdt zijn rechterarm gestrekt en in zijn hand rust de keel de assistent-trainer van Tottenham.
‘Ivan de Verschrikkelijke’ kijkt hem niet eens aan. Zo van: jouw keel dichtknijpen doe ik er nog wel even bij, terwijl ik een paar andere Engelsen de huid vol scheld. De wilde natte haren, woeste blik en zijn opengesperde mond maken het beeld helemaal af. En wat te denken van Spurscoach Harry Redknapp die komt toegesneld om zijn hulpje in bescherming te nemen. Zo ziet reddeloosheid eruit.
De trainer zei na afloop van de wedstrijd dat Gattuso er niet verstandig aan deed om juist Jordan bij zijn keel te grijpen. Want als er iemand een aardig potje kan knokken is het zijn assistent, wilde hij duidelijk maken. Redknapp zou zelfs zijn geld op Jordan zetten. Stoere praat, want op de foto is overduidelijk te zien dat Gattuso de baas is. Als hij Jordan wil fijnknijpen als een pasgeboren kuikentje dan doet hij dat, niemand die hem daarvan kan weerhouden.
Respect
Een mooi contrast met de aanvoerdersband om zijn linkerarm met vlak daaronder het RESPECT-logo van de UEFA. Want het is natuurlijk niet zo netjes wat mijnheer Gattuso hier doet, zoals hij zo vaak over de grens ging tijdens zijn spelersloopbaan. Ik weet dat voetballers een voorbeeldfunctie hebben en dat het niet de bedoeling is dat jochies van elf elkaar op zaterdagochtend naar de keel grijpen.
Maar in het hedendaagse voetbal zijn veel te weinig van dit soort heerlijke teringlijers te vinden. Tegenwoordig is iedereen maar matties met elkaar en zetten ze op Instagram hartjes onder elkaars foto’s.
Daarom kijk ik af en toe naar foto’s en video’s van een ontspoorde Gattuso. Even een shotje tegengif. Omdat ik zelf een vrij beperkte voetballer was en het vooral van schoffelen moest hebben? Omdat ik zelf binnen de lijnen ook transformeerde tot dolle driftkikker? Zou kunnen. Maar vooral omdat bij Gattuso uit elke porie liters wilskracht spuit. Mes tussen de tanden en gaan. Daar kan ik misschien nog wel meer van genieten dan van een weergaloos afstandsschot in de kruising.
Verdedigen is een kunst
Vroeger had ik een VHS-band met de WK-hoogtepunten van het Nederlands Elftal. Op een gegeven moment hoorde ik Kees Jansma “Verdedigen is een kunst” zeggen. Dat zinnetje ben ik nooit vergeten. Zeker als ik Gattuso aan het werk zag, borrelden die vier woorden weer op. Want de in Corigliano Calabro geboren middenvelder hanteerde niet alleen maar de botte bijl. Hij kon ook als geen ander een tackle inzetten zonder iemand het ziekenhuis in te trappen. Kunstenaar.
Als trainer heeft Gennaro Gattuso voor mij helaas zijn glans verloren. Hij zit met veel te kort geknipte haren en een overdreven precies getrimde baard op de bank. Alsof hij de eigenaar is van een of andere foute shishalounge. Het maakt de heimwee naar hem als speler alleen maar groter. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Foto: Pro Shots /Insidefoto