Everton – Boreham Wood [van Whickham naar Wembley]

Na vier boeken over voetbalsteden is het tijd om mezelf weer eens uit te dagen. En hoe doe je dat beter dan met een queeste. Maar wat voor queeste? Ga ik de Heilige Graal vinden met een Monty Python-esque gezelschap? Een ring vernietigen met een pervers rariteitenkabinet? Of een prinses bevrijden door een draak neer te steken (mijn naam heb ik in ieder geval mee)? Neen, ik kies lafjes voor een voetbalqueeste. Mijn doel is om een seizoen lang de FA Cup te volgen en in ieder van de veertien rondes minstens één wedstrijd te bezoeken. Van Whickham naar Wembley.

Bol.com

Na tien rondes FA Cup is er nog één club over die niet in een van de hoogste twee divisies speelt: Boreham Wood, dat op het vijfde niveau speelt. Normaal zou daar mijn sympathie naar uitgaan, maar ik vind het een vreselijke club. In mijn leven heb ik meer dan vijfhonderd wedstrijden in Engeland gezien en mijn bezoek aan Meadow Park is mijn minst leuke ervaring. Een club zonder ziel in een zielloze plaats. Het enige dat Boreham Wood heeft, is geld. Heel veel geld.

Boreham Wood is een van de minst populaire clubs in de National League. De voorzitter heeft al verschillende keren aangegeven dat mensen naar het stadion moeten komen. Daar wordt weinig gehoor aan gegeven. Regelmatig komen minder dan duizend man kijken. Everton wilde Boreham Wood zesduizend kaarten geven, maar de club weigerde dat. Niet-verkochte kaarten gaan namelijk van de recette af.

Vol stadion

Boreham Wood nam er uiteindelijk 1.500 af. Ik wilde voor het boek graag in het uitvak zitten, maar gek genoeg waren deze kaarten snel verkocht. Ook de supporters van Everton hadden er zin in en al snel zat het hele stadion vol. Ik koos voor een plek recht tegenover het uitvak zodat ik de mannetjes uit Boreham Wood goed in de gaten kon houden.

Die werden door Everton met alle egards behandeld. De Toffees betaalden zowel het speciale FA Cup-tenue van Boreham Wood als de overnachting die nodig was. Daarvoor in ruil kregen ze spreekkoren over de werkloosheid in Liverpool, werd ze degradatie toegewenst en scholden hun supporters de Oekraïense Everton-linksback Vitaliy Mykolenko uit. Mijn buurman was er al snel klaar mee. “What a horrible little pricks” was het enige wat hij uitbracht.

Bol.com

Pro-Brexit

Boreham Wood is ook de club waar op de website een pro-Brexit-artikel van 1.400 woorden werd geplaatst, waarin werd opgeroepen om geen deal te sluiten met de EU. Niet voor niets wenste Oliver Dowden, de voorzitter van de Conservative Party, Boreham Wood veel succes voorafgaand aan de wedstrijd. Een boodschap die het Twitteraccount van de club trots deelde.

Nadat supporters van Boreham Wood na de 2-0 van Everton met elkaar op de vuist gingen en de politie er een paar oppakte, was het genoeg voor de Toffees. Het hele stadion, dat de hele wedstrijd vrij stil was, zong massaal “Duh, duh, duh, fuck the Tories”. Op weg naar de uitgang was duidelijk dat Boreham Wood weinig vrienden had gemaakt. “I’ll hope we will never see that lot again”, zei mijn buurman nog voordat hij afscheid van mij nam.

terug naar overzicht

Lees verder...