Begin vorig jaar wilde ik naar de wedstrijd tussen Paris Saint-Germain en Montpellier. Op de website van PSG las ik ‘vue limitée’. Dat betekende dat nog maar een paar kaarten beschikbaar waren. Althans, dat dacht ik. Ik sloeg meteen toe en veroverde twee spotgoedkope tickets. Wist ik veel dat de site het had over ‘beperkt zicht.’
Op de middelbare school had ik Frans na de tweede klas laten vallen, nadat ik een jaar lang rode cijfers had geschreven. Beter had ik alle vakken op dat moment geskipt, maar dat was niet toegestaan. Frans moest het ontgelden.
Eenmaal in het stadion schrok ik mij rot. De ene helft van het veld was goed zichtbaar, maar de rechterkant was verstopt achter een dik donker net. Langzaam begon ik te vermoeden wat er aan de hand was.
Ik had kaarten gekocht met ‘beperkt zicht’. Ik kon geen kant op. De wedstrijd was stijf uitverkocht. Verplaatsen was geen optie. Ik zag uiteindelijk twee doelpunten, hoewel de uitslag 5-0 werd. De rushes van Mbappé waren imposant, zag ik ’s avonds op tv. Het was de vraag of ik deze wedstrijd mocht inboeken. Was ik hier eigenlijk wel geweest, nu ik slechts de helft van het speelveld had gezien?
Groundhoppers, laat dit een goede les zijn: maak je huiswerk en let op in de klas. ‘Vue limitée’ gun je niemand.
Aanstaande vrijdag, 16 april, verschijnt Voetballiefde zonder grenzen van schrijver Hans Douw. Als warmmakertje schrijft de ‘Groundhopper des Vaderlands’ elke dag een nieuw verhaaltje (niet uit het boek!) over groundhoppen. Het boek is alléén te bestellen in de Staantribune Webshop.
