De enige supporter van Liechtenstein

Pas in 1994 werd voor het eerst een officiële interland in Liechtenstein gespeeld. Noord-Ierland won met 4-1 en het was een start van een reeks met weinig overwinningen en veel nederlagen. Mensen houden van succes, dus Liechtenstein heeft weinig supporters. Er is eigenlijk maar één iemand die altijd meegaat naar uitwedstrijden. Staantribune sprak met hem.

Bol.com

Liechtenstein heeft weinig supporters als het een thuiswedstrijd speelt. Zeker tegen kleine landen. Uitwedstrijden worden helemaal slecht bezocht. Soms is er maar één supporter uit het vorstendom aanwezig. Die ene supporter is Romed Hasler. Hij reist zijn land overal achterna. Soms zijn de Liechtensteiners met honderden als hun land tegen Oostenrijk, Zwitserland of Engeland speelt. Andere keren zijn het er tientallen en soms is Romed alleen. Dankzij het nationale elftal heeft hij al veel van de wereld gezien. Meer landen dan doelpunten.

De ironie is dat de fanatiekste supporter van Liechtenstein al tien jaar in Zwitserland woont. Dertiger Romed is IT’er en dan is Zürich een gunstigere plek om te wonen dan het vorstendom. Ik heb met hem afgesproken om te gaan lunchen in Zürich voor een gesprek over zijn passie voor het nationale elftal van Liechtenstein. Ik ben namelijk erg benieuwd wat iemand drijft om een team achterna te reizen dat regelmatig flinke nederlagen lijdt. Niet dat Willem II volgen zo’n pretje is, maar wij verliezen niet regelmatig met een nulletje of vijf, zes.

We hebben romantisch bij het Italiaans restaurant Amore afgesproken. Ik heb aan Romed gevraagd of hij wat spullen mee kon nemen van zijn reizen en voor ons ligt een gigantische stapel met tickets van interlands van Liechtenstein. Voor voetbalautisten zoals ik is dat pure porno. Kaartjes van wedstrijden als Liechtenstein – San Marino en Gibraltar – Liechtenstein zijn voor mij een klein fapmomentje.

Terwijl ik de stapel bekijk, begint Romed zijn verhaal. “Ik kom uit een echte voetbalfamilie. Zowel mijn vader als mijn oom zijn grote voetballiefhebbers. Zij hebben mij de passie voor het voetbal met de paplepel ingegoten. Mijn oom is niet alleen journalist, hij deed ook de merchandise van Liechtenstein. Rondom thuiswedstrijden stond ik, pas twaalf jaar oud, achter de kraam om die spullen te verkopen. Ik word nog in Stamping Grounds genoemd door Charlie Connelly.”

Bol.com

Uitwedstrijden

Het duurde niet lang voordat Romed ook uitwedstrijden ging bezoeken en dat vindt hij eigenlijk nog leuker dan thuis, ook al is Liechtenstein buiten Vaduz vaak nog kanslozer. “Door het voetbal ben ik verslaafd geraakt aan reizen. Het gaat mij dan niet alleen om voetbal, maar ook om de cultuur van zo’n land. Waar ik geen lijstje bijhoud van al mijn wedstrijden, doe ik dat wel met de landen die ik bezoek. Ik heb nu 95 landen aangedaan, de meeste met Liechtenstein. Zelden mis ik een uitwedstrijd.”

“Persoonlijk vind ik de duels die ver weg zijn de leukste. Vaak ben ik dan de enige supporter die aanwezig is. Omdat Liechtenstein weinig fans heeft, kan ik altijd tickets krijgen. Dat is als je een supporter van een topland bent vaak een stuk lastiger. Meestal zijn die ook nog eens gratis, want de Liechtensteinse voetbalbond heeft recht op vijftig kaarten van het thuisland en zoveel man nemen wij zelden mee naar het Oostblok.”

Romed vertelt graag over zijn avonturen. Zo werd in Spanje zijn vlag afgepakt door de politie, waarna Spaanse supporters hem hielpen die terug te krijgen en werd hij in Rusland ooit omringd door duizenden militairen. Soms was het heel lastig om binnen te komen, zoals in Montenegro. Romed: “Montenegro moest een duel achter gesloten deuren spelen. Ook uitsupporters waren niet welkom. Heel vervelend, want ik wilde heel graag die wedstrijd zien. Dan heb ik geluk dat Liechtenstein zo klein is en iedereen elkaar kent. Er werd een perskaart voor mij geregeld en ik kon de wedstrijd toch bezoeken.”

“Op mijn werk weten ze wel dat ik gek ben van Liechtenstein. Toen wij in 2013 een punt pakten tegen Letland belde vlak daarna mijn baas op. Ik werd gefeliciteerd en hij vertelde dat ik de volgende dag maar lekker vrij moest nemen. De mooiste kwalificatiereeks was die voor het WK 2006. We wonnen twee keer van Luxemburg en maakten het Portugal heel lastig. In eigen huis kwamen we terug van 0-2 achter tot 2-2, en uit kwamen we op 0-1 en werd het bijna 0-2. Uiteindelijk verloren we nipt. Dat is trouwens de gekste ervaring die ik ooit heb meegemaakt. Overal word ik als Liechtensteiner welkom geheten door andere supporters, maar niet in Portugal. Dat publiek deed heel raar tegen ons. Zij waren ook doodstil, behalve als wij gingen zingen. Dan deden ze ineens gek tegen ons. Daarom is het extra jammer dat we die wedstrijd niet wonnen.”

Bol.com

FC Vaduz

Behalve Liechtenstein volgde Romed ook jarenlang FC Vaduz. “Ik heb seizoenen gehad dat ik bijna alle thuis- en uitwedstrijden van Vaduz zag. Maar sinds ik in Zürich woon, is het lastiger om daarheen te gaan. En nu ik samenwoon met mijn vriendin en haar zoontje kan ik het niet maken om ook FCV te volgen. Ik moet ook eerlijk zeggen dat mijn passie voor Liechtenstein groter is dan voor de club. Maar ik ga nog wel zo nu en dan kijken. Die wedstrijd waar jij bij was tegen Lausanne zat ik ook in het stadion. Vreselijk slecht was het. Het zal nog lastig worden voor Vaduz om zich te handhaven. Gek genoeg spelen ze tegen de grotere clubs vaak goed, maar juist tegen de concurrenten gaat het altijd mis.”

Omdat Romed in Zürich woont, weet hij ook hoe supporters van Zwitserse clubs tegen FC Vaduz aankijken. “De meeste supporters vinden het wel oké. Het probleem zijn de harde kernen van clubs. Die zijn vaak nationalistisch en hebben daarom een hekel aan een buitenlandse club die de plek inneemt van een Zwitserse club. De anti-Vaduzcampagne begon door het boulevardblad Blick. Zij begonnen haat te zaaien nadat Vaduz promoveerde naar het hoogste niveau. Er verschenen artikelen in hun pulpblad wat een Liechtensteinse club te zoeken had in de hoogste divisie van Zwitserland. Eigen clubs eerst, vonden zij.

Normale supporters nemen Blick niet serieus, maar voor de harde kernen was het olie op het vuur. Ik liep hier door de stad en een dronken fan van FC Zürich wilde mij in elkaar slaan omdat ik iets van FC Vaduz droeg. Sowieso is dat een club met heel onprettige fans. Geef mij Grasshoppers maar, daar kun je tenminste een normaal gesprek mee voeren.”

Slechte deal

Een andere vijand van FC Vaduz is Sankt Gallen, dat een motie indiende om de Liechtensteinse club te verbieden in de twee hoogste Zwitserse competitie uit te komen. Romed: “In de jaren dat wij bij de amateurs speelden, vielen wij niet op. Niemand stelde vragen waarom de zeven clubs uit Liechtenstein in de Zwitserse voetbalpiramide uitkwamen. Pas toen FC Vaduz succes begon te krijgen, startte de weerstand. De actie van St. Gallen zit mij nog altijd dwars. Ik vind het altijd lekker als wij van hen winnen en dat gebeurt nogal vaak.”

“Ik snap wel waarom zij het deden, want St. Gallen ligt niet ver van Liechtenstein. Zij zijn bang dat wij sponsors en fans van hen afpakken. Gelukkig haalde de motie het niet. Op clubniveau zijn het vooral de kleinere clubs die een hekel hebben aan FC Vaduz, omdat zij hen als rivaal zien. Van topclubs als FC Basel of Young Boys hoor je nooit iets negatiefs.”

Bol.com

Tot grote frustratie van Romed moest FC Vaduz enkele concessies doen om in de Super League te mogen spelen. “Ik vind dat de club veel te bescheiden is, maar dat is typisch Liechtenstein. Als Zwitsers wat vragen, of het nu in voetbal of in het bedrijfsleven is, zijn wij veel te snel onder de indruk. Zo is FC Vaduz akkoord gegaan met een aantal domme voorwaarden. De club heeft na de promotie een contract ondertekend dat ze geen recht hebben op advertentiegelden rondom tv-uitzendingen van de competitie. Ook mag FC Vaduz Europa niet in via de Zwitserse ranglijst. Stel dat FCV kampioen wordt, dan mag het geen Champions League spelen. CL is dus alleen mogelijk als Vaduz de Liechtensteiner Pokal wint en daarna de Europa League verovert. Daarnaast is Vaduz de enige club die jaarlijks een bedrag moet betalen om deel te mogen nemen. Echt een slechte deal.”

USV Eschen/Mauren

Overigens is FC Vaduz niet de favoriete club van Romed. Zijn echte liefde is USV Eschen/Mauren. “Ik ging meestal naar FC Vaduz kijken omdat dat nog voetbal op niveau was. Maar als Unterlander ben ik eigenlijk voor USV Eschen/Mauren. Ik kom uit Eschen en dan moet je natuurlijk je lokale club steunen. Ik heb totaal geen hekel aan FCV, maar als zij in de bekerfinale tegen USV spelen, kunnen er weleens wat krachttermen tegen hen uitfloepen. Ondanks dat wij al meer dan driehonderd jaar een land zijn, leeft de strijd tussen de twee gebieden nog steeds.

Ik ben hier in Zürich lid van de Liechtensteiner vereniging en daar worden weleens uitspraken gedaan als: ‘Ik ga alleen naar het Unterland als een hond mij achterna zit.’ Wij maken ook altijd grappen over elkaar. Mijn Zwitserse collega’s vinden het gek dat zo’n dwergstaatje als Liechtenstein twee rivaliserende gebieden heeft, maar het is ook niet al te serieus natuurlijk. Het Unterland is gewoon het beste deel van Liechtenstein, daar hoef je niet over te discussiëren, haha.”

Sjaal

Dan haalt Romed zijn tas boven tafel boven. Hij heeft namelijk niet alleen een deel van zijn ticketverzameling meegenomen, maar ook enkele sjaals. “Op iedere voetbaltrip met Liechtenstein koop ik een sjaal. Dat kan een wedstrijdsjaal zijn of eentje van het land waar wij spelen. Vaak zijn het geen officiële producten. De kleur van onze vlag is weleens verkeerd, onze naam is verkeerd gespeld, er staat soms een raar logo op of de kroon is buitenproportioneel groot.”

“Maar dit is misschien wel de vreemdste sjaal die ik heb”, zegt hij, terwijl hij een van zijn sjaals laat zien. “Er staat hier een leeuw naast de naam Liechtenstein, maar dat dier heeft echt niets met ons land te maken. Iemand heeft waarschijnlijk gedacht: een leeuw is altijd goed, maar zelfs in ons clubvoetbal heeft geen enkel team een leeuw in het logo staan. Maar mijn meest bijzondere sjaal is deze.”

Romed tovert een vaal, dun sjaaltje tevoorschijn. “Waarschijnlijk is dit de allereerste voetbalsjaal van Liechtenstein die ooit is gemaakt. Ik was in een kroeg in Vaduz en zag ineens iemand hiermee lopen. Ik vroeg hem of ik die mocht kopen. Hij hoefde alleen een prijs te noemen, haha. Ik heb waarschijnlijk veel te veel betaald, maar ik heb nu wel deze historische sjaal.”

Meer over Liechtenstein is te lezen in het boek Pot 6 – Op bezoek bij de voetbaldwergen van Europa van Joris van de Wier, te bestellen in de Staantribune Webshop. NB: nog slechts een beperkte voorraad. OP = OP!

terug naar overzicht

Lees verder...