Stel je eens voor dat Vitesse in Arnhem en wijde omgeving zo’n dertig verschillende, officiële supportersclubs zou hebben. In diverse wijken van de stad, maar ook in bijvoorbeeld Huissen, Velp, Rheden, Zevenaar en in de Betuwe. De meeste van die clubs zouden dan zelf de kaartverkoop en het busvervoer voor uitwedstrijden organiseren. Met als vertrekpunt een eigen café, waar de supporters elkaar ook regelmatig ontmoeten rond thuiswedstrijden en bij andere gelegenheden. Dit is Vitesse Europa In.
Tot en met zondag 14 maart lichten we alle boeken uit die zijn genomineerd voor de verkiezing van Voetbalboek van het Jaar 2020. Vandaag: ‘Vitesse Europa In’ van Ferry Reurink. Een fragment:
Dat is hoe het supporterslandschap in België is ingericht. Ook het roemruchte KV Mechelen, in 1992 tegenstander van Vitesse in de tweede ronde van de UEFA Cup, kent een flink aantal van die clubs met ieder een eigen ‘supporterslokaal’. Vanuit zo’n lokaal regelde supportersclub ’t Hoekske voor de heenwedstrijd in Arnhem, die Vitesse met 1-0 zou winnen, twee bussen (en zestig kratjes bier). Hoewel KV Mechelen in de return door Vitesse – wederom 0-1 – werd uitgeschakeld, hebben zowel Vitesse-supporters als leden van ’t Hoekske goede herinneringen aan het Europese treffen.
Het supporterslokaal
In het thuishonk van supportersclub ’t Hoekske, een café met dezelfde naam in de Mechelse deelgemeente Walem, word ik 26 jaar na dato hartelijk ontvangen door KV Mechelen-supporter Rudy Candries (1964) om terug te kijken op onze onderlinge UEFA Cup-wedstrijden. Praten over het verleden willen ze graag in het geel-rode deel van Mechelen, zelfs met nen Hollander over een Europese uitschakeling die plaatsvond na jaren van ongekend succes van KV Mechelen in eigen land en op de Europese velden.
“Vanaf dit lokaal vertrokken we met twee bussen naar Arnhem. Eerst hadden we hierachter pistoletjes klaargemaakt. En natuurlijk was er genoeg bier. We hadden toen dertig bakken [kratten, FR] mee. Per bus, hè?”
Nog steeds gaat de supportersclub met bussen vanaf ’t Hoekske naar wedstrijden, maar met minder mensen dan vroeger. “Nu doen we het op maat”, zegt Steve (1974). “Als er bijvoorbeeld achttien aanmeldingen zijn, dan regelen we een buske met twintig plekken.”
Bloopers
Voorafgaand aan de wedstrijd in Arnhem zaten de meegereisde leden van supportersclub ’t Hoekske de hele namiddag in een café op de Korenmarkt. Steve weet zelfs de naam van het café nog: Bloopers. “Hollandse hits meezingen, André Hazes!”, zegt Rudy enthousiast. “En het personeel was heel vriendelijk. Er waren eigenlijk alleen maar KV-supporters binnen en we mochten alles doen: op de tafels staan en op de toog dansen. En die lange daar, Polle, die was helemaal gek. Kijk, ik heb er zelfs nog foto’s van.”
Er komt een fotoalbum met Europese herinneringen op tafel. Halverwege het boek staan verschillende foto’s van de groep in Bloopers, inderdaad in uitgelaten toestand. Rudy wijst op een lange man met een snor. “Dat is Polle. Schone herinneringen, hè, Polle?”
Polle (1965) is de cafébaas van ’t Hoekske. Hij pakt het album erbij en begint te lachen. “Ja, op een bepaald moment lag ik met mijn mond open onder de tap. En ik viel van de kruk af. Daar heb ik nog een pijnlijke knie aan overgehouden, al voelde ik dat toen door het bier nog niet zo.”
Steve: “Ik weet nog dat buiten het café ineens een Vitesse-supporter met een groot slagersmes liep.” Rudy: “Ja, dat was wat. Wij hadden in onze groep een wereldkampioen kickboksen mee, echt een beer van een vent. Die moesten we ervan weerhouden erop af te gaan. Die jongen noemden we den Bulldozer. Vroeger als hij moest kickboksen, gingen de KV-supporters hem ondersteunen in de zalen. Steve: “Er was ook nog een jongen van ons die iemand van Vitesse op zijn gezicht had geklopt. Daarna heeft hij zich een paar uur voor de politie verstopt op het toilet.”
Rudy: “Er waren hier en daar inderdaad wat probleempjes, zoals dat ging in die tijd. Maar we gingen ook op de foto met jongens van jullie.” Als bewijs laat hij een foto zien waarop hij en een paar maten met twee supporters van Vitesse staat. Ongelooflijk maar waar, ik herken beide supporters op de foto direct: Rutger Verkade en Wilfred Stokkink. Met de laatste heb ik zelfs in Arnhem een afspraak om te praten over zijn herinneringen aan de ontmoetingen tussen Vitesse en KV.
De achterbank
Een paar weken na mijn bezoek aan Mechelen laat ik Wilfred een kopie zien van de foto waar hij samen met KV Mechelen-supporter Rudy op staat. “Ik zal je zeggen dat ik niet eens meer wist dat ik op de Korenmarkt was geweest die middag”, bekent Wilfred. “Op stapavonden kwamen we vaak in Bloopers, maar op wedstrijddagen was De Aftrap aan het Stationsplein onze vaste plek. Daar hing altijd een échte voetbalsfeer, met supporters die pal voor de club stonden. Natuurlijk kwamen er ook gasten die voor de rotzooi gingen, maar wij hielden ons daar niet meer bezig. We dronken ons biertje en werden daar als het ware gedoogd.”
Met ‘we’ bedoelt Wilfred de vaste groep van vijftien vrienden die in die periode samen naar de wedstrijden van Vitesse ging. Bij uitwedstrijden zat de groep altijd achterin de bus. “We noemden onszelf De Achterbank, en iedereen wist eigenlijk wel dat wij die plekken standaard innamen. Met die groep zijn we ook in Mechelen geweest natuurlijk.”
Knal van twintig meter
“Ik heb de wedstrijd in Mechelen nog vaak teruggekeken”, zegt Wilfred. “Vroeger op video, en nu op YouTube. Het is mijn mooiste Europese herinnering. Weet je waarom? Nou, ik ben best bij de nodige uitwedstrijden geweest, maar dit is de enige waar ik bij was die we hebben gewonnen!”
Wilfreds eigen herinneringen aan het duel zijn wat minder goed bewaard gebleven. “Alleen dat doelpunt van Phillip Cocu, die knal van twintig meter waardoor Michel Preud’homme volledig werd verrast. Dan kan je nog zoveel gedronken hebben, zoiets blijft natuurlijk hangen. Het was een enorme opluchting, want KV Mechelen had nog best een naam toen. Verder was er een mooie Europacupsfeer. Met supporters die tegen elkaar in zongen. Er waren daar toch zo’n 1500 man van Vitesse.”
Door het doelpunt van Cocu won Vitesse met 0-1, net als twee weken eerder in Arnhem, toen John van den Brom voor de enige Arnhemse treffer zorgde. In de derde ronde van de UEFA Cup werd Vitesse in Europa gekoppeld aan Real Madrid. Wilfred is een van de weinige Vitesse-supporters die toen in Bernabéu is geweest voor de return, nadat het eerste duel op Nieuw Monnikenhuize met 0-1 verloren was gegaan.
“Het stadion was toen echt een kale bak omdat er nauwelijks publiek was. We speelden best goed, maar verloren weer met 1-0. Na afloop werden we nog wel aangesproken door supporters van Real. Zij waren buiten het stadion wijn aan het drinken uit van die kartonnen pakken en boden ons ook wat aan. Ze complimenteerden ons met het goede spel. Daarna hebben we nog een leuk feest gehad in een kroeg. De eigenaar was een supporter van Atlético Madrid! Om twaalf uur moest die tent dicht, maar wij konden blijven. Een privéfeestje dus. Ik geloof dat we pas om vier uur weggingen.”
Stemmen
De verkiezing Voetbalboek van het Jaar is een publieksprijs. Een deskundige Staantribune-jury heeft vijftien boeken geselecteerd waarop je kunt stemmen. Stemmen kan hier!
Vitesse Europa In is geschreven door Ferry Reurink. Het boek is onder meer verkrijgbaar bij Bol.com.
