De transfer van Sander Westerveld (47) naar Real Sociedad was er niet een uit luxe. Toch bewaart de oud-keeper mooie herinneringen aan zijn tijd in Baskenland. Vooral aan het seizoen 2002-2003, waarin San Sebastian het decor was van een voetbalsprookje dat na een anticlimax in Galicië eindigde met een uitgeklede Westerveld op het veld in Estadio Anoeta.
Er liggen meerdere shirts uit zijn jaren bij Real Sociedad op de eettafel in zijn woning in Hilversum. Westerveld constateert dat hij niet zorgvuldig is geweest met het opbergen van de tricots, de meeste met zijn naam en rugnummer 25 achterop, en een van zijn oud-teamgenoot Darko Kovačević. Opeen aantal shirts heeft het sponsorplaksel losgelaten, tot ongenoegen van Westerveld. De shirts lagen op elkaar gedrukt in de berging. Als Westerveld er een aantrekt, merkt hij dat het nog steeds ruim valt. “Nou, dat is een goed teken”, zegt hij met een lach.
Nooit meer maandag
Westerveld werd na het seizoen 2002-2003 door het voormalige Spaanse voetbalmagazine Don Balón uitgeroepen tot Beste Keeper van La Liga, vóór Iker Casillas. “Dat seizoen was mijn beste jaar uit mijn carrière. Ik was getergd door mijn vertrek bij Liverpool en werkte met de beste keeperstrainer die ik heb meegemaakt: Xabier Mancisidor. Hij zit nu met Pep Guardiola bij Manchester City. Als ik hem vijf jaar eerder had meegemaakt, dan had ik meer uit mezelf kunnen halen.”
“Ik heb keeperstrainers gehad die alles uit een boekje voordroegen. Mancisidor had oefeningen op maat. Dankzij hem leerde ik een tussenstapje te maken bij vrije trappen. Op die manier kwam ik dertig centimeter verder in de hoek. Mancisidor verdiepte zich ook in de penalty’s.”
Penalty’s
“Ik stopte onder meer een penalty van Torres en een van Figo had ik bijna te pakken. Thuis wonnen we met 4-2 van Real, met Figo, Raúl, Fernando Hierro, Zidane, Roberto Carlos en de dikke Ronaldo. We tikten de Galácticos echt van het kastje naar de muur. We wonnen thuis ook van het Barça van Louis van Gaal, De Boertjes, Kluivert, Overmars en Cocu: 2-1. Als ik hen tegenkwam bij Oranje was hun verwachting dat het voor ons een keer als een kaartenhuis zou instorten. Ze vonden het wel mooi dat we Madrid uitdaagden. Barça had toen een minder jaar. Van Gaal vertrok tijdens het seizoen. Wij beleefden een sprookje zoals Leicester City later, maar helaas met een ander einde.”
Door de prestaties van Sociedad bloeide San Sebastian op, merkte Westerveld. “Er kwamen steeds meer sjaals, shirts en vlaggen aan de balkonnetjes en op straat werden we toegejuicht. Een van de mooiste dingen vond ik een column van een lokale journalist met de titel Nunca más lunes, nooit meer maandag. In San Sebastian keek eerder vrijwel niemand uit naar maandag: het begin van de werkweek of school. Ze hadden het weekend gehad en keken al uit naar vrijdag. Door Sociedad wilden mensen weer maandag naar werk of school om trots te vertellen over Sociedad. Geweldig dat je als voetbalclub zoiets kan losmaken.”
Lees het hele interview met Sander Westerveld, geschreven door Guus Hetterscheid, over zijn periode bij Real Sociedad en het succesvolle seizoen 2002-2003 in Staantribune nummer 43, (na) te bestellen in de Staantribune Webshop!
Foto’s: Guus Hetterscheid/Pro Shots
