Elke week plaatsen we een ingezonden groundhopverhaal. Deze week van Jeroen Koot, die ging groundhoppen in Macedonië. Weer eens wat anders dan een tripje naar Engeland!
Toegegeven, eigenlijk wilde ik wel een wedstrijd zien in de Philip II Arena in Skopje. De groundhop-god was me aanvankelijk gunstig gezind. FK Rabotnički speelde thuis tijdens ons bezoek aan Skopje, maar die wedstrijd werd verplaatst naar een stadion ver buiten het centrum van Skopje. Het alternatief werd gevonden in FK Shkupi – FK Metalurg Skopje.
De progressie van FK Rabotnički in de voorrondes van de Europa League hield in dat er een extra wedstrijd in de Philip II Arena gespeeld zou gaan worden en de Noord-Macedonische voetbalbond wilde het gras in goede conditie houden voor een interland tegen Spanje, een paar weken later. Dus moest er uitgeweken worden.
FK Shkupi
Een andere club die thuis zou spelen was FK Shkupi. Een club met diepe Albanese roots (Shkupi is Albanees voor Skopje) zoals er zoveel Albanese invloeden in Noord-Macedonië zijn. De club bestaat pas sinds 2012 en is het gevolg van een fusie tussen FC Albarsa en FK Sloga Jugomagnat.
De club werd in 1927 opgericht als FK Zafer in de wijk Čair, waar ook de oude Ottomaanse wijk ligt. In 1945 werd de naam op last van de communisten gewijzigd in Sloga (Noord-Macedonisch voor eenheid). De club speelde in de vierde Joegoslavische divisie en promotie daaruit was onmogelijk. De grotere clubs uit het voormalige Joegoslavië namen gewoon de betere spelers over. Op last van de regering uiteraard.
In 1989 kreeg de club van de toenmalige sponsor de toevoeging Jugomagnat en na het uiteenvallen van Joegoslavië werd de club drie keer kampioen en won het drie keer de beker. In 2012 volgde een fusie en nu heet de club dus FK Shkupi.
Journalist
Het bezoeken van FK Shkupi – FK Metalurg Skopje bleek in eerste instantie ook niet zo eenvoudig. Ik stuurde de club een berichtje via Facebook dat ik van plan was deze wedstrijd te bezoeken. Het antwoord was dat ze vanwege een straf een wedstrijd zonder publiek moesten spelen, maar dat ze voor deze Nederlandse toerist wel een uitzondering konden maken. Er werd gevraagd aan de Noord-Macedonische bond of ik toeschouwer mocht zijn en zo geschiedde.
De wijk waarin het stadion ligt, barst van de kebabtentjes. Op een muur stond geschreven ‘You’re now leaving Macedonia’. Ook waren er nauwelijks parasols van Skopsko-bier meer te zien, die in het centrum nog wel dominant aanwezig zijn. De wijk Čair doet aan bijna niets aan Noord-Macedonië te denken.
Als persman, met mijn rijbewijs als bewijs, moest ik wel een apart hesje aan. Zo werkt dat, zelfs in de Noord-Macedonische competitie. Op een nabij gelegen gebouw begonnen de Smokkelaars (hun bijnaam) zich te verzamelen. Je moet je bijnaam eer aandoen. De wedstrijd bestond uit veel ‘gebrei’ en ‘aangemodder’. Het niveau was niet erg hoog. Nadat het hard begon te regenen, deden de ultras op het dak er nog een schepje er bovenop. Met de shirts uit uiteraard. Wel handig, want zo worden je kleren niet nat. Ik was blij dat ik voor deze wedstrijd gekozen had, hier was de tribune overdekt.
In de tweede helft een paar knetterharde overtredingen en een paar gevaarlijke schoten van afstand, maar daar bleef het bij. Eindstand, voor de statistici: 0-0.
Heb jij ook een leuke groundhoptrip gemaakt? Stuur jouw verhaal (plus foto’s) dan naar info@staantribune.nl. De leukste artikelen worden op de website geplaatst.
