Ad van de Wiel is als voetballer een klassieke pingeldoos, maar frommelt ook buiten het veld er lustig op los. De volksjongen uit Tilburg – bonkig figuur, rood haar en een al vroegtijdig slijtend gebit – is niet bepaald een adonis. Toch blijkt hij een succesvol rokkenjager.
Zelfs de vrouw van een belangrijke sponsor van RKC behoort in die tijd tot Van de Wiels harem. “Van de vrouwen kon ik maar moeilijk afblijven”, vertelt Van de Wiel in Staantribune #32. “Ik was een nobody, had de school niet afgemaakt, was bij de Volt (waar Van de Wiel aan de lopende band units voor tv’s in elkaar zette, red.) op staande voet ontslagen. En nu stond ik ineens midden in de spotlights. Dat streelt je ego enorm.”
Relaties
Twee relaties stranden door zijn buitenechtelijke avonturen. Nadat Van de Wiel door zijn eerste liefde Marjolein is betrapt terwijl hij in zijn auto seks heeft met een ander, krijgt hij een relatie met Ria. De Belgische vrouw wordt al snel zwanger van een tweeling, maar alleen Dave wordt levend geboren. Tim overlijdt vlak voor de bevalling. Twee jaar later krijgen ze nog een zoon, die ze ook Tim noemen.
Het huwelijk met Ria houdt zeven jaar stand. Dan wordt Van de Wiel opnieuw betrapt met een ander en vraagt zijn Belgische vrouw een scheiding aan. Niet veel later, als Van de Wiel is gestopt en trainer is van de Tilburgse amateurclub Korvel, bereikt hij het dieptepunt uit zijn leven. Hij wordt verliefd op Jolanda, de vriendin van een van zijn spelers.
Van de Wiel haalt een broodmes bij zijn broer Bert en steekt de ex-vriend van Jolanda acht keer
De speler, tevens een vriend en kaartmaat, is zo boos dat hij Ad van de Wiel meerdere keren klappen geeft. “Ik kon heel goed invoelen wat er door hem heen ging. Niks is zo erg als een vriend die er met je vrouw vandoor gaat.” Maar bij de vierde keer slaan de stoppen door bij Van de Wiel. “Ik was razend. Ik ben weggegaan, naar een maatje. Ik wist dat-ie een pistool had. Maar dat kreeg ik niet van hem mee. Gelukkig maar, anders had ik ‘m vermoord.”
Broodmes
Van de Wiel haalt in plaats daarvan een broodmes bij zijn broer Bert en steekt de ex-vriend van Jolanda acht keer. “Het gebeurde in een waas.” Met drie maanden gevangenisstraf komt hij goed weg. “Ik had wel zeven of acht jaar kunnen krijgen.”
Ondanks het incident blijft Jolanda hem trouw. Ze krijgen samen een dochter en zijn nog altijd samen. Daarmee liggen de doldwaze jaren achter Van de Wiel. Zijn leven is nu overzichtelijk. “Maandag tot en met donderdag werk ik vier uurtjes per dag in een magazijn. Bij Teletronika. Wij doen alle aanleggingen van Ziggo. Binnen en buiten. Ik breng de spulletjes naar de mensen ’s morgens. Als de monteurs iets vergeten zijn, dan mag Ad het lekker wegbrengen.
Ik blijf dat doen totdat ik een jaartje of 65 ben. Dit is gewoon een gegunde job. Net als de vorige, in België. Toen ik die kwijtraakte, had Frank de Bakker van Teletronika wel wat werk voor me. Ik kende hem via het voetbal. Zo is dat altijd gegaan bij mij.”
Lees het hele interview met Ad van de Wiel in Staantribune #32, te bestellen in de Staantribune Webshop. Of ontvang dit nummer bij een abonnement op Staantribune.
Foto’s: Dirk-Jan van Dijk