IFK Göteborg, KV Mechelen, PSV, Sheffield Wednesday, Bari, Bologna, Olympique Marseille, Lecce. Deze clubs hebben een overeenkomst. Ze hebben allemaal de Zweedse middenvelder Klas Ingesson, die vandaag in 2014 overleed, onder contract gehad.
Het is een prachtig rijtje clubs. In de jaren tachtig en negentig deden zij mee tussen de elite. Ze wonnen zelfs Europese bekers, maar helaas trad in de jaren erna het grote geld in en inmiddels zijn deze clubs slechts figuranten in het Europese topvoetbal. Eind jaren tachtig tot eind jaren negentig was de periode dat ik al het voetbal op de voet volgde. Van Serie B tot aan de Noorse competitie. Ik keek zelfs samenvattingen van de Turkse tweede divisie op TRT. Veel spelers van toen staan mij nog goed bij. Ingesson is een van de spelers waarvan ik blind de carrière kan opdreunen.
De middenvelder is voor mij een van de verpersoonlijkingen van de tijd dat voetbal bijna het belangrijkste in mijn leven was. Ik kende Ingesson niet persoonlijk, maar toch voelde zijn overlijden raar en onprettig. Alsof er een stukje van mijn jeugd was gestorven.
Ik ben Ingesson na zijn carrière wat uit het oog verloren. Hij werd geen trainer van een bekende club en daardoor werd hij een speler die ik vergat, behalve als ik hem weer eens langs zag komen op oude voetbalbeelden. Buffelend in het prachtige blauw-wit van IFK Göteborg, het rood-geel van KV Mechelen of brons pakkend met het Zweedse nationale elftal op het WK 1994. Ingesson was absoluut geen stilist, maar een enorm harde werker.
Ziekte van Kahler
Dankzij hem konden meer getalenteerde spelers uitblinken, zoals Thomas Brolin op het WK. In Zweden kreeg hij de koosnaam ’Klabbe’. Zo’n speler die je graag in je team ziet. Geen harde, gemene speler, maar iemand die nooit verzaakt of opgeeft. Dat deed hij ook niet toen hij in 2009 de diagnose kreeg dat hij aan de ziekte van Kahler leed, een kankervariant die nieren en botten aantast.
’Klabbe’ was op dat moment jeugdtrainer bij Elfsborg. Hij wist dat het een doodsvonnis was, maar dat hij waarschijnlijk nog wel enkele jaren te leven had. Hij besloot niet om bij de pakken neer te gaan zitten, maar gewoon door te gaan. Typisch voor Ingesson, die door de Zweedse journalist Johan Orrenius werd omschreven als “iemand die geboren is met een gebalde vuist”. Hij bleef trainer van het jeugdteam en werd zelfs trainer van het eerste elftal van Elfsborg. Ondertussen hadden de witte bloedcellen zijn botten al zodanig aangetast dat hij zich moest voortbewegen op krukken. Niet veel later kreeg hij het advies om voortaan in een rolstoel te gaan zitten. Een trainer in een rolstoel, dat riep veel vragen op.
De media speculeerden openlijk of het niet beter was voor Klas Ingesson om te stoppen bij Elfsborg. ’Klabbe’ werd dat op een bepaald moment zo beu dat hij een open brief schreef, gericht aan de media: “Het moet afgelopen zijn met het gepraat over mijn ziekte. Elfsborg en ik hebben een overeenkomst dat ik de trainer ben van het eerste team. Zowel fysiek als mentaal ben ik in staat om deze baan uit te voeren. Ik vind dat ik het recht heb om beoordeeld te worden op mijn werk als trainer en de resultaten van mijn team en niet op het feit dat ik in een rolstoel zit. Het is een grondrecht van iedereen om beoordeeld te worden op wie hij is en wat hij doet en niet op het feit dat hij een ziekte of een handicap heeft.”
Elfsborg besloot verder te gaan met Ingesson en in mei 2014 won Ingesson de bekerfinale met zijn club.
Klas Ingesson overlijdt
Zijn gezondheid ging steeds verder achteruit. Ingesson gaf aan veel pijn te hebben, doordat zijn botten zwaar waren aangetast en zijn spieren helemaal waren verdwenen. Maar hij bleef aan. In de rust van de wedstrijd tussen Elfsborg en zijn oude club IFK Göteborg ging Ingesson in zijn rolstoel naar de kleedkamer, maar hij bleef steken achter een kabel. Ingesson, die zo verzwakt was dat hij zijn val niet kon opvangen, viel keihard op de grond en brak zijn dijbeen.
Toch stond hij er op dat hij pas ná de wedstrijd naar het ziekenhuis werd vervoerd. Het tekent de speler, die keihard kon zijn voor zichzelf en nooit opgaf. Maar in de nacht van 28 op 29 oktober 2014 was de strijd gestreden en stierf Klas Ingesson thuis in zijn slaap.
RIP Klas Ingesson (1968-2014) pic.twitter.com/bMuDei5g7o
— Sheffield Wednesday (@swfc) October 29, 2014