Op Griffin Park wordt nooit meer gevoetbald. Gisteravond speelde Brentford FC zijn laatste thuiswedstrijd in het iconische stadion, helaas zonder supporters. De Londenaars wonnen met 3-1 van Swansea City, waardoor Brentford in een beslissingswedstrijd op Wembley kan promoveren naar de Premier League. Griffin Park gaat na 116 jaar tegen de vlakte en de club verhuist naar een modern onderkomen.
Wie ooit een wedstrijd aan Ealing Road heeft bezocht, heeft de raspende stem van Peter Gilham gehoord. De langst zittende stadionspeaker in Engeland verhuist mee naar het nieuwe stadion. Staantribune sprak de stadionspeaker in januari, toen er nog met publiek gespeeld mocht worden, vlak voor de aftrap van de Londense derby tegen Queens Park Rangers.
Volgens de mannen van de Beesotted Podcast ben jij vandaag het geheime wapen. “Peter vertelt de spelers waar het om draait”, zeggen ze.
(Lachend:) “Dat klopt wel een beetje. Ik praat er al de hele week met de spelers over. Het is belangrijk dat de spelers de geschiedenis van de club kennen en waarom de supporters op zaterdag hiernaartoe komen. Ze weten dat dit de grootste wedstrijd van het seizoen is.”
Waarom is de wedstrijd tegen QPR beladen?
“Er komen wellicht nog belangrijkere wedstrijden aan, als we mee blijven doen om promotie, maar dit is de meest beladen wedstrijd. In 1967 hebben ze geprobeerd Brentford en de grond onder het stadion te kopen. Ze zouden de naam hebben veranderd en dan zouden wij hier niet hebben gestaan. Vooral de oudere generatie zal dat nooit vergeten. Sterker nog: ik zal de naam van de tegenstander niet uitspreken, zelfs vandaag niet. Voor mij heten ze ‘Shepherd’s Bush’. Vandaag zal ik ze misschien ‘de bezoekers’ noemen, maar de clubnaam zul je hier niet horen.”
Hoe heb je je nog speciaal voorbereid op deze wedstrijd?
“Ik doe eigenlijk al jaren hetzelfde. Ik zit nu in m’n 51ste jaar als omroeper, maar het went eigenlijk nooit. Maar ik hou van m’n baan en ik hou van deze mensen in het stadion. Ik zeg wel eens: ‘Ik kom tot leven met de microfoon in m’n hand.’ Dit is mijn club en dit is mijn leven.”
Herinner je jouw eerste wedstrijd als stadionspeaker van Brentford nog?
“Mijn eerste wedstrijd met de microfoon in mijn hand was in oktober 1969. We speelden tegen Scunthorpe United en we wonnen met 3-0. In de jaren na de overnamepoging van QPR is hier in de buurt veel geld opgehaald om de club te behouden. Een paar vrienden hebben me gevraagd om mee te helpen en ik heb ‘ja’ gezegd. Sindsdien ben ik niet meer bij de club weggeweest.”
En nu ben je de langst zittende speaker in het Engelse voetbal.
“Ik geloof het wel, ja. Bij Liverpool zit een kerel die George Sephton heet en hij doet het al 49 jaar. Ik heb in al die jaren maar twee wedstrijden gemist, beide keren was ik op vakantie. De tweede wedstrijd speelden we tegen Colchester en ik zat op de Malediven. Uiteindelijk werd die wedstrijd gestaakt in de rust omdat het veld bevroren was en later overgespeeld. Technisch gezien, heb ik zelfs die wedstrijd dus niet gemist.”
De spelers lopen het veld op onder Hey Jude van de Beatles. Hoe ontstond dat?
“Hey Jude heb ik voor het eerst hier gedraaid eind jaren zeventig. Ik had een vriendin die Judy Coffman heette en iedereen noemde haar Jude. Ik ben dat liedje toen voor haar gaan draaien, week in, week uit. In de veertig jaar erna is het eigenlijk nooit meer weggegaan.”
Wat zijn je beste herinneringen aan de microfoon?
“Ik heb het geluk gehad om Hey Jude te mogen draaien en de spelers te mogen aankondigen in het oude Wembley, het nieuwe Wembley en het Millennium Stadium voor meer dan 50.000 mensen. Dat zal ik niet meer zo snel vergeten.”
En Griffin Park?
“De wedstrijd die me het meest is bijgebleven is, denk ik, die tegen Norwich. Het was ons eerste seizoen in de Championship. Het was september, een avondwedstrijd en het was stijf uitverkocht. Het gevoel om terug te zijn in de op-één-na hoogste voetbalcompetitie van het land was geweldig, ook al verloren we die wedstrijd.”
Wat doet zo’n wedstrijd met jou?
“Ik ga er helemaal in op, ben ik bang. Als we scoren, ga ik zelf eerst helemaal uit m’n dak en dan moet ik nog de doelpuntenmaker aankondigen. Vandaag spelen we een grote wedstrijd, dus ik hoop dat ik dat vandaag een paar keer mag meemaken.”
Jullie verhuizen naar een nieuw stadion. Heb je al plannen voor de laatste wedstrijd?
“Nee, ik weet nog niet wat ik ga zeggen. Het zou een speciaal woordje kunnen zijn, maar ik heb nog geen idee. Ik probeer zo min mogelijk te plannen. En ik doe het uit het hoofd, dat werkt voor mij het beste, het meest natuurlijk. Ik weet nog niet wat ik ga zeggen, maar het zal recht uit het hart komen.”
Brentford won de wedstrijd tegen stadsgenoot met QPR met 3-0. Meer over Griffin Park en Brentford FC in Staantribune #30, (na) te bestellen in de Staantribune Webshop.