Juli 2004. Een onbekende Fransman klopt op de deur van de Galgenwaard. Hij heet David di Tommaso en heeft de taak de gewaardeerde Patrick Zwaanswijk op te volgen in het centrum van de Utrechtse verdediging. Di Tommaso komt van Sedan, voetbalde eerder bij AS Monaco en kwam uit voor Jong Frankrijk. DiTo speelt een goed seizoen bij FC Utrecht en wordt meteen uitgeroepen tot Speler van het Jaar. Zijn inzet, inzicht, gedrevenheid en vooral zijn sympathie winnen de harten van het publiek.
Het is 27 november 2005, een waterkoude zondagmiddag. Een typische FC Utrecht – Ajax: bomvolle Galgenwaard, spelers van de thuisploeg tot op het bot gemotiveerd en een zeer fanatiek publiek. Er moet en zal van die club uit Amsterdam worden gewonnen. En dat gebeurt. Dwight Tiendalli scoort in de zestigste minuut de winnende goal. De uitploeg bakt er weinig van en wordt overklast door de Utrechters. David di Tommaso gaat voorop in de strijd. Hoe lang kan hij nog behouden blijven bij de club?
Na de wedstrijd wordt de overwinning urenlang gevierd. Op het veld wordt de polonaise gelopen en het publiek verlaat opgewonden het stadion. Twee dagen later. Het is oorverdovend stil in Utrecht. De euforie van zondag is plotseling verstomd. David di Tommaso, nog maar 26 jaar en in de bloei van zijn voetballeven, is ’s ochtends niet meer wakker geworden. De clubarts verklaart dat hij maandag nog gewoon de uitlooptraining heeft gedaan. Maandagavond is hij op tijd naar bed gegaan, want hij heeft voor zijn gevoel te veel gegeten. En dinsdagochtend… DiTo is er niet meer.
Onwerkelijk
Is het echt waar? Kloppen de nieuwsberichten? Het is echt waar. De voetbalwereld is in rouw gedompeld. Zijn collega’s komen bijeen, supporters richten bij het stadion een monument op met kaarsen, bloemen en foto’s. Ze zoeken massaal troost bij elkaar. Die dag zien we de mooie kanten van het voetbal. Wesley Sneijder brengt een bos bloemen. Twee dagen eerder werd de toenmalige Ajax-aanvoerder nog uitgejoeld, maar nu toont hij zich een gentleman. De kleine Utrechter wordt door de aanwezige supporters met een applaus ontvangen. Respect wint het die dag van rivaliteit.
Weer twee dagen later, 1 december 2005. Een grootse ceremonie in de Galgenwaard. De sfeer is niet te vergelijken met die van de zondag. Of toch wel. De eensgezindheid en passie van de Utrecht-supporters zijn hetzelfde. Aanvoerder Jean-Paul de Jong houdt een emotionele toespraak. Zijn medespelers staan achter hem, gearmd. De Jong roemt zijn Franse collega. DiTo was een populaire medespeler. Hij was druk bezig om de Nederlandse taal te leren. Hij had humor en was altijd vrolijk. David was een voorbeeld. Iemand waarop je altijd kon rekenen. Samen hadden ze gewonnen en verloren, maar dit was de allergrootste nederlaag.
Er wordt besloten dat het rugnummer van de verdediger bij FC Utrecht nooit meer zal worden gedragen worden. DiTo blijft voor altijd nummer 4.
29 november 2022. Het is vandaag zeventien jaar geleden dat DiTo overleed. FC Utrecht is hem nog lang niet vergeten en zal dat ook nooit doen.